Skrót najważniejszych informacji miesiąca:
- Forum Wspólnot Lokalnych w Morasku 2019
- Pierwsza Msza Święta
- Ogłoszono Rok Ignacjański!
- Dzień skupienia poznańskiej wspólnoty lokalnej w Chludowie k. Poznania
- Skupienie formacyjne w WŻCh Wrocław
- Drzwi otwarte w Poradni Psychologiczno-Duchowej VINEA
- ŚWIĘTY IGNACY – DZIĘKUJĘ!
- UWAGA! poszukujemy redaktorów do newslettera!
- Z cyklu: „Jak wspaniały jest ten świat”
- Na rekolekcje ignacjańskie…
Patrząc na celnika z dzisiejszej Ewangelii odkrywamy skąd wyruszyć na nowo: od uznania siebie za potrzebujących zbawienia, wszyscy. #SynodoAmazonii
— Papież Franciszek (@Pontifex_pl) October 27, 2019
Forum Wspólnot Lokalnych w Morasku 2019
W dniach 26-27 października 2019 roku w Morasku koło Poznania odbyło się Forum Wspólnot Lokalnych. Wieloletnią tradycją naszej wspólnoty są spotkania osób odpowiedzialnych (lokalnych animatorów, koordynatorów i asystentów), którzy dzielą się radościami i trudnościami, napotykanymi na obecnym etapie rozwoju grupy. Tym razem zaproszono również skarbników lokalnych ze względu na planowane na spotkaniu treści związane z odpowiedzialnością finansową wspólnot. Program Forum podzielono na trzy bloki – tematycznie nawiązujące do haseł wskazanych przez Zgromadzenie Światowe w Buenos Aires: dzielić się, pogłębiać, wychodzić ku.
DZIELIĆ SIĘ. W pierwszej części przedstawiciele Rad Lokalnych mieli okazję opowiedzieć o doświadczeniu tegorocznego Zgromadzenia Krajowego. Do dzielenia się przeżyciami związanymi z przygotowaniem Zgromadzenia, wydarzeniami z czasu jego trwania oraz refleksjami z czasu po jego zakończeniu przygotował nas, poprzez krótkie wprowadzenie, asystent krajowy WŻCh – o. Leszek Mądrzyk SJ. W dzieleniach odbywających się w małych grupach można było usłyszeć zarówno radość i nadzieję na zmiany, jak i niepokoje związane z przyjętymi przez Zgromadzenie dokumentami. Wymiana poglądów i odczuć była ważnym elementem budującym jedność wspólnoty. Kolejną część stanowiło sprawozdanie Eurolinka – Marcina Telickiego, który opowiedział o Zgromadzeniu Europejskim w Wilnie (7-10 czerwca 2019), zwracając uwagę na kierunki wyznaczone przez poprzedni Euroteam (młodzież i rodzina) oraz rozpoznania z Argentyny, które obecnie chcemy realizować we wspólnocie. Następnie Barbara Wielgus przedstawiła ideę ogólnokrajowego programu przygotowania Rekolekcji w Życiu Codziennym. Jedno z głównych zadań apostolskich naszej wspólnoty mogłoby być realizowane przez osoby z różnych ośrodków – pisanie wprowadzeń do medytacji, towarzyszenie czy platforma internetowa z treściami rekolekcyjnymi byłyby dziełem tworzonym przez przedstawicieli z całej polskiej wspólnoty.
POGŁĘBIAĆ. Druga część była poświęcona różnym formom odpowiedzialności za wspólnotę. Małgorzata Dmytrów, pełniąca funkcję skarbnika, przedstawiła sytuację finansową WŻCh w Polsce. Zasady naliczania składek pozostają niezmienne, pojawiła się natomiast zachęta dla członków-kandydatów, by również podjęli odpowiedzialność materialną. Ponowiona została też prośba, by składki za dany rok wpływały do skarbnika przed końcem roku kalendarzowego w celu ich odpowiedniego księgowania. Następnie Grzegorz Gabor przedstawił wskazówki pomocne w formowaniu członków wspólnoty ku Przymierzu w świetle nowych dokumentów (przypominając równocześnie, że na stronie wspólnoty dostępne są materiały formacyjne poświęcone Przymierzu). Swoim świadectwem podzieliła się Ewa Goslar z Murowanej Gośliny, która podjęła Przymierze Stałe 2 tygodnie wcześniej. Po tym wystąpieniu Barbara Wielgus wprowadziła do refleksji nad sposobami budowania odpowiedzialności wspólnotowej. Najpierw medytując indywidualnie, a później po raz kolejny pracując w małych grupach, reprezentanci lokalnych wspólnot mieli odpowiedzieć na pytania o swoje powody przynależności do WŻCh, przyczyny uczestnictwa w Forum Wspólnot Lokalnych oraz sposoby wzmocnienia jedności w aspekcie formacyjnym, apostolskim i wspólnotowym. Wieczór natomiast wypełniły spotkania robocze w grupach tematycznych: trudne sprawy wymagające wyjaśnień lub rozwiązania (o. Leszek Mądrzyk, Marta Lewandowska-Harasimowicz), stworzenie platformy Rekolekcji w Życiu Codziennym (Barbara Wielgus), Zespół ds. Rodziny i Zegar Rodzinny (Grzegorz Gabor) oraz kierunki aktywizacji młodzieży i „Dostrzec więcej” (Marcin Telicki).
WYJŚĆ KU. Drugi dzień forum rozpoczął się od intensywnego, ale bardzo inspirującego warsztatu dla liderów, prowadzonego przez Radosława Lebowskiego. Wszyscy uczestnicy mogli rozpoznać role przyjmowane przez siebie w grupie, a później rozwiązać zadania w ramach dwóch gier decyzyjnych. Warsztaty ujawniły różnorodność charakterów i temperamentów, pokazały, skąd mogą brać się konflikty we wspólnocie, ale pozwoliły także spojrzeć na mocne strony każdego z typów przywództwa. Praktyczny wymiar ćwiczeń z pewnością będzie pomocą w zrewidowaniu sposobów działania odpowiedzialnych za wspólnoty lokalne i podstawowe. Ostatni element Forum stanowił wykład Doroty Migasiuk na temat „Zrównoważony rozwój – budownictwo energooszczędne i pasywne”, zawierający zestaw wskazówek na temat zarządzania energią i pokazania na co mamy wpływ w zakresie zmniejszenia szkodliwej emisji gazów. Podjęta w wykładzie tematyka wpisuje się w nurt ekologii integralnej, a jej ważność jest coraz mocniej podkreślana w katolickiej nauce społecznej (szczególnie po adhortacji papieża Franciszka Laudato si’). Jest to także jeden z obszarów apostolskich podjętych przez Zgromadzenie Światowe w Libanie. RW poinformowała, że chce wesprzeć stworzenie sieci ds. ekologii w takim ujęciu w Polsce.
PODSUMOWANIE. Forum Wspólnot Lokalnych zakończyło się dwoma refleksjami podsumowującymi: asystenta oraz prezydenta WŻCh. O. Leszek przypominał o wartości otwierania się wspólnot na siebie wzajemnie oraz współpracy na poziomie wspólnoty krajowej. Wskazywał również na to, że jakość członkostwa we wspólnocie zależy od regularnie odprawianych rekolekcji ignacjańskich oraz odnawiania Przymierza. Marta Harasimowicz podkreśliła natomiast, że owocem Zgromadzenia Krajowego jest większa troska o relacje wspólnotowe, formację, Przymierze i finanse. Ważne jednak, by po Forum Wspólnot podjąć rewizję swojego członkostwa w WŻCh w wyżej wskazanych obszarach. Zachęcała także wspólnoty do powracania do dokumentu końcowego powstałego na ZK i przybliżania go członkom WŻCh przez delegatów dzielących się swoim doświadczeniem. Koordynatorzy zostali też poproszeni o sprawdzenie aktualności adresów stron internetowych swoich wspólnot oraz aktualizowanie ich treści. Podano także daty przyszłorocznych wydarzeń:
– 23-26 lipca 2020 – Otwock – seminarium letnie;
– 10-11 października 2020 – Otwock – Forum Wspólnot Lokalnych;
– 4-12 lipca 2020 – Wspólnota Lokalna z Kalisza zaprasza na pielgrzymkę do Medjugorje;
– 19-20 września 2020 – Wspólnota Lokalna z Poznania zaprasza na 15-lecie poznańskiego WŻCh, w tym 10-lecie wspólnoty w Murowanej Goślinie.
Pierwsza Msza Święta
Pierwsza Msza św. w powierzonej jezuitom parafii p.w. świętego Stanisława Kostki w Wasilkowie została odprawiona w sobotę, 21 września br., o godzinie 18.00 w tymczasowej kaplicy przy ul. Białostockiej 108. Przewodniczył jej abp Metropolita Białostocki Tadeusz Wojda SAC. Koncelebrowali: abp senior Edward Ozorowski (który sprowadził jezuitów do Białegostoku), Kanclerz Kurii Metropolitalnej, dziekan Dekanatu Wasilkowskiego, a zarazem proboszcz parafii Matki Miłosierdzia z Wasilkowa, kapłani z sąsiadujących parafii, o. Feliks Kubicz reprezentujący werbistów i salezjanów z archidiecezji. Ze strony jezuitów koncelebrowali przedstawiciele różnych domów Prowincji Wielkopolsko-Mazowieckiej Towarzystwa Jezusowego z o. Prowincjałem Tomaszem Ortmannem SJ i Ekonomem Prowincji Grzegorzem Bochenkiem (prowadzącym sprawy formalne i finansowe związane z ośrodkiem duszpasterskim oraz uzyskaniem pomieszczeń na tymczasową kaplicę). Ponieważ powstanie parafii i powołanie jej proboszcza to bardzo ważne wydarzenie dla lokalnej społeczności, w uroczystościach wzięli udział także przedstawiciele lokalnych i powiatowych władz: burmistrzowie Wasilkowa (aktualny i były) oraz przedstawiciele Powiatu Białostockiego.
Przebieg uroczystości był bardzo prosty, a jednocześnie wzniosły i wymowny. O. Henryk Droździel SJ, od czterech lat przygotowujący powstanie parafii, powitał przybyłych i zapowiedział porządek uroczystości. Procesję do ołtarza poprowadził o. Paweł Bucki SJ, niosąc duży krzyż, który zawiesił na eksponowanym miejscu za ołtarzem. Po zajęciu miejsc przy ołtarzu odczytano kolejno: dekret o ustanowieniu parafii św. Stanisława Kostki oraz o mianowaniu o. Pawła proboszczem. Zaraz potem rozpoczął się obrzęd poświęcenia tymczasowej kaplicy i wprowadzenia nowego proboszcza w urząd pasterza wspólnoty parafialnej. Obrzęd ten przewiduje m.in. złożenie wyznania wiary przez nowego proboszcza. W tym wypadku obecni nie odmawiają z nim Credo, ale słuchają jako świadkowie.
Cała uroczystość obfitowała, jak widać z tego krótkiego opisu, w wiele obrzędów, symbolicznych gestów, powitań, podziękowań i życzeń. Obecni z wielką otwartością wysłuchali wygłoszonej przez nowego proboszcza homilii, która zawierała zarys programu duszpasterskiego i przedstawienie cech, którymi według niego powinna się charakteryzować 116 parafia w Archidiecezji Białostockiej. Brawami przyjęto jego podziękowania na zakończenie Mszy św. Skierował je do obecnych przełożonych – ks. Arcybiskupa, o. Prowincjała oraz koncelebrujących kapłanów zakonnych i diecezjalnych, do sióstr zakonnych oraz członków Wspólnoty Życia Chrześcijańskiego (wśród których są dwie mieszkanki Osiedla Dolina Cisów). Podziękowania skierował także do swego poprzednika, o. Henryka Droździela, który po Mszy św. opuszczał Białystok i Polskę, aby podjąć nowe zadania w Rzymie.
Uroczystość, a jakże, zakończyło przyjęcie dla wszystkich obecnych w sąsiedniej, wypożyczonej na ten cel i przygotowanej hali. Co się tam działo, widać na załączonych zdjęciach. Przy pięknie nakrytym i zastawionym stole, bez presji czasu, obecni mogli się poznać i zawrzeć nowe znajomości, z czego gorliwie skorzystali.
Powstanie parafii jest bardzo ważne dla Kościoła lokalnego i powszechnego. To jak narodziny nowego dziecka. Byliśmy tego uczestnikami i świadkami. Pragnienia, modlitwy i ofiary wielu znanych nam i nieznanych mieszkańców naszego regionu zostały wysłuchane – jezuici, z bogactwem swojej duchowości i doświadczeń, stali się częścią naszej historii, naszej wspólnoty. AMDG et BMVH.
Ogłoszono Rok Ignacjański!
Ojciec Generał Towarzystwa Jezusowego, Arturo Sosa SJ, ogłosił na całym świecie obchody Roku Ignacjańskiego, upamiętniającego nawrócenie św. Ignacego Loyoli. Potrwają one od 20 maja 2021 do 31 lipca 2022 roku. Rok św. Ignacego to nie tylko upamiętnienie ważnych dla jezuitów wydarzeń historycznych, ale przede wszystkim wezwanie do radykalnej przemiany duchowej.
W ramach obchodów Roku Ignacjańskiego również jezuici z Prowincji Wielkopolsko-Mazowieckiej i z Prowincji Polski Południowej zaproszą wiernych do udziału w najróżniejszych inicjatywach przypominających sylwetkę świętego Założyciela i popularyzujących duchowość ignacjańską.
Św. Ignacy Loyola (1491-1556) został ranny w bitwie o Pampelunę dnia 20 maja 1521 roku. To wydarzenie zapoczątkowało proces jego przemiany duchowej, który z próżnego rycerza zmienił go w pokornego żołnierza Jezusa Chrystusa. Wspominając to „spotkanie” Ignacego z kulą armatnią, która strzaskała mu nogę, jezuici rozpoczną jubileuszowe obchody Roku Ignacjańskiego. Centralnym dniem uroczystych obchodów będzie 12 marca 2022 roku. W tym w dniu, 400 lat wcześniej (12 marca 1622), papież Grzegorz XV kanonizował Ignacego. Rok Ignacego Loyoli zakończy się w dzień liturgicznego wspomnienia Świętego, czyli 31 lipca 2022 roku.
żródło: jezuici.pl
Dzień skupienia poznańskiej wspólnoty lokalnej w Chludowie k. Poznania
„Pracownicy w winnicy Pańskiej powinni stać na ziemi tylko na jednej nodze, drugą zaś winni trzymać podniesioną i gotową do wyruszenia w drogę” – ten cytat św. Ignacego pojawił się na pamiątkowych obrazkach złożenia Przymierza stałego przez cztery osoby ze wspólnoty poznańskiej. Przypomina on, że życie chrześcijanina, a także powołanie do Wspólnoty Życia Chrześcijańskiego jest zgodą na uczestnictwo w misji Jezusa i procesem podążania za Nim.
W tym duchu poznańska wspólnota, kontynuując kilkuletnią tradycję, spotkała się w dniach 12-13 października podczas dorocznego dnia skupienia. Tematem, nad którym chcieliśmy się pochylić, były słowa rozpoczynające tekst Przymierza: „W odpowiedzi na dar miłości Boga do mnie”. Tak też została zatytułowana pierwsza konferencja wygłoszona przez księdza Piotra Szymkowiaka – proboszcza Parafii Najwyższego Arcykapłana Jezusa Chrystusa w Murowanej Goślinie. Zwrócił on uwagę, na bezinteresowność daru Bożej miłości, do której mamy dostęp podczas każdej Eucharystii i adoracji Najświętszego Sakramentu. Zwieńczeniem rozważań była kontemplacja Ad maiorem, do której wprowadził nas ojciec Dariusz Michalski – nasz asystent lokalny.
Po wprowadzającej konferencji i kontemplacji mogliśmy zatrzymać się nad naszą osobistą odpowiedzią na łaskę Bożej miłości. Podążając za tekstem Przymierza, rozważaliśmy kolejne jego elementy, mianowicie: „Pragnę bardziej kochać”, „Naśladować Jezusa Chrystusa” oraz „Uczestniczyć w Jego misji”.
Ojciec Dariusz zatrzymał się w swojej konferencji nad zagadnieniem poruszeń duchowych, które otwierają nas na magis. Wyjaśnił różnicę między uczuciami a poruszeniami, które rozpoznane prowadzą nas do wewnętrznej wolności i większej miłości wobec siebie, Boga i bliźnich. Konferencja zakończyła się krótkim warsztatem w rozpoznawaniu naszych poruszeń.
Kolejnym tematem, nad którym się pochyliliśmy, było naśladowanie Jezusa Chrystusa. Punktem wyjścia do refleksji i dzielenia była inspiracja filmowa ze strony dostrzecwiecej.org. Okazało się, że każdy z uczestników zwrócił uwagę na inne aspekty naśladowania i podążania za Jezusem.
Kulminacyjnym momentem tego dnia była wspólna Eucharystia z homilią ojca Leszka Mądrzyka. W czasie Mszy Świętej Przymierze stałe złożyły cztery osoby: Ewa Goslar, Edyta Golankiewicz oraz Justyna i Marcin Teliccy z goślińskich wspólnot Uzdrowienie i Światło. Po Eucharystii rozpoczęło się świętowanie, podczas którego mogliśmy przedstawić się naszemu nowemu asystentowi krajowemu – ojcu Leszkowi Mądrzykowi. Koordynator lokalny, Łukasz Porawski, omówił w tej części wyniki ankiety dotyczącej obecności we wspólnocie i składanego Przymierza. Ojciec Leszek opowiedział o swoim doświadczeniu posługi w WŻCh, a także zwrócił uwagę na ważny element naszej formacji we wspólnocie, jakim jest uczestnictwo w rekolekcjach ignacjańskich oraz podejmowanie Przymierza.
Niedzielne przedpołudnie było poświęcone uczestniczeniu w misji Jezusa. Miało ono charakter świadectwa, do którego w sposób szczególny zostały zaproszone osoby z Przymierzem stałym. Mogliśmy usłyszeć, jak różnymi drogami byliśmy przyprowadzeni przez Ducha Świętego do wspólnoty, jak różne mieliśmy oczekiwania wobec WŻCh i jak one ewoluowały, a także czym jest dla nas życie Przymierzem. Kilkakrotnie przez różne osoby zostały przywołane słowa naszej Prezydent – Marty Lewandowskiej-Harasimowicz, które brzmiały, że po złożeniu przymierza „Będzie trudniej, ale będzie łatwiej”. Z taką nadzieją zakończyliśmy nasze skupienie, szczególnie że przed nami roku szczególnej łaski jubileuszu 15-lecia WŻCh w Poznaniu i 10-lecia WŻCh w Murowaniej Goślinie.
Justyna i Marcin
ŚWIADECTWA
Dni Skupienia naszej wspólnoty traktuję jako czas rekolekcji. Zwolnienia tempa i zadbania o relacje – z Bogiem, ze sobą, z ludźmi ze wspólnoty. W tym roku 2 dni w Chludowie były takim czasem spotkania. Choć w sumie czasem dla mnie niełatwym…
Warunki pobytu bardzo komfortowe, piękna pogoda, słońce, spacery w otoczeniu jesiennej przyrody… Jednak różne sprawy mnie „uwierały” – zmęczenie po całym tygodniu, nieodespane w związku z porannym wyjazdem do Chludowa, pewien rozgardiasz, w sumie naturalny w dużej grupie ludzi, trudności ze skupieniem podczas konferencji i czasu świadectw. Szukałam sobie miejsca – fizycznie i duchowo.
Mam w sumie poczucie, że nie do końca je dla siebie znalazłam, będąc w Chludowie, jednak mam również przekonanie, że i taki czas jest dany od Pana Boga i ma sens – choć niezwykle trudno mi to zagubienie przyjąć.
To poczucie sensu zbudował we mnie Pan Bóg w czasie „Kontemplacji [pomocnej] do uzyskania miłości”. Pokazał mi, że miejsce i sytuacja, w której teraz jestem, jest tą właściwą dla mnie teraz. To, co przeżywam, z czym się mierzę, co robię – jest dobre. Nawet, jeśli tego nie rozumiem i nie chcę, to teraz tak jest dla mnie najlepiej. I jestem potrzebna Panu Bogu, dzieląc się z innymi tym, co od Niego dostaję, też tak prozaicznym, jak ciasto. ;))
Zdarzało mi się już mówić i pisać świadectwa po rekolekcjach – żadne nie przyszło mi z takim trudem, jak to… Panie Boże, naucz mnie, proszę, przyjmować trudności, nie zniechęcać się w nich i dalej Tobie ufać.
Chwała Panu!
Agnieszka / „Jan”
Kolejne dni skupienia, kolejny raz niecierpliwie wyczekiwane, kolejny raz, dzień przed, szukanie powodu, by nie jechać.
Chludowo pozwoliło mi na spotkanie z Bogiem, ludźmi i ze sobą, wsłuchanie się w różny sposób odbioru tego samego tekstu, obrazu, dało możliwość nacieszenia się komfortowymi warunkami i piękną, jesienną, w dodatku ciepłą, pogodą.
Wyjechałam ubogacona i z silnym postanowieniem, że w przyszłym roku, mimo pokus i zmęczenia, nie zrezygnuję z uczestnictwa.
Ewa / „Jan”
Skupienie formacyjne w WŻCh Wrocław
W piękny, słoneczny, jesienny weekend pojechaliśmy na nasze dni skupienia do Jugowic. Wioska jest bardzo urokliwa a miejsce, w którym byliśmy, bardzo interesujące.
Na co dzień w Albertówce mieszkają bezdomni. Dla nich to dom. Sami zbudowali budynki mieszkalne. Nie brakuje tu także maszyn rolniczych, kóz, dwóch stawów i pięknych widoków roztaczających się z pobliskich wzniesień. Podczas tych dni zatrzymaliśmy się wokół stylu życia WŻCh. Był czas i przestrzeń na wspólną Eucharystię, medytację, trwanie przed Jezusem, dzielenie się poruszeniami, konferencję a także na wycieczkę do pobliskiej sztolni kompleksu Riese. Wielką radością i bogactwem była obecność Krysi (WŻCh Warszawa) oraz Radka (WŻCh Kraków).
Nasza Wspólnota jest na etapie zgłębiania stylu życia WŻCh, charyzmatu, piękna i obdarowania, które płyną od samego św. Ignacego. Umocnieni wzajemnym świadectwem oraz tym co mówił do nas Pan, chcemy dobrze rozeznać jaka jest nasza konkretna misja w Kościele lokalnym. Bardzo dziękujemy Krysi i Radkowi, że z nami byli i dzielili się swoim doświadczeniem Wspólnoty.
Katarzyna Banaszkiewicz
Drzwi otwarte w Poradni Psychologiczno-Duchowej VINEA
W Poradni Psychologiczno-Duchowej VINEA, która działa przy kościele oo. jezuitów w Poznaniu i jest integralną częścią Fundacji Jezuickiego Ośrodka Kultury i Rozwoju VINEA, dnia 19 października odbyły się po raz trzeci drzwi otwarte. Program tego wydarzenia był dość bogaty, bo znalazły się w nim zarówno wykłady, jak i warsztaty oraz konsultacje indywidualne. W części wykładowej psychoterapeutki, Anna Słysz (członek poznańskiej WŻCh) i Maria Nowosadko, opowiedziały o najważniejszych podejściach w psychoterapii, nawiązując do historycznych korzeni tych podejść oraz wyników badań nad ich skutecznością. O. Dariusz Michalski SJ w bardzo obrazowy sposób wyjaśnił, co jest sednem rozmowy duchowej, a Krzysztof Kantorski w interesujący sposób opowiedział o tym, czym jest coaching, prezentując przy tym krótki materiał filmowy. Uczestnicy drzwi otwartych mieli okazję skorzystać z trzech propozycji warsztatowych. Renata Zakęs (członek poznańskiej WŻCh) poprowadziła warsztaty z elementami bibliodramy „Duch Święty czuwa nad uczniami Jezusa”. Drugi warsztat dotyczył coachingu („Czym jest coaching a czym nie jest i jak może mi pomóc w życiu”, prowadzący: Krzysztof Kantorski), a trzeci 12-tu kroków („Co by tu zmienić, aby wreszcie zacząć żyć”, prowadzący: Bartłomiej Gaworowski). W tym dniu Poradnię odwiedziło prawie 30 osób, korzystając z każdej z zaproponowanych form. Goście chętnie zapisywali się też na konsultacje indywidualne z psychologami i psychoterapeutami oraz rozmowy duchowe z ojcami jezuitami. W przerwie na uczestników czekały kawa, herbata, domowe ciasta oraz pyszne kanapki. Nad „kawiarenką”, która na czas drzwi otwartych mieściła się w salce WŻCh, czuwały członkinie wspólnoty, Anna Domecka oraz Iwona Mikołajczyk. Organizacja tego wydarzenia była dobrą okazją do wspólnego działania osób ze wspólnoty, które na co dzień angażują się na różne sposoby w dzieło, jakim jest Fundacja VINEA. Mamy nadzieję, że ten dzień był owocny dla wszystkich gości, a zwłaszcza tych, którzy przekroczyli próg Poradni po raz pierwszy.
Anna Słysz / „Płomień”
ŚWIĘTY IGNACY – DZIĘKUJĘ!
Pragnę złożyć świadectwo, które wiąże się z uzdrowieniem mojej mamy.
Jestem członkiem wspólnoty WŻCh w Warszawie /wspólnota podstawowa „Słowo”/.
W dzień św. Ignacego, 31 lipca 2019 r., uczestniczyłam we mszy św. na Narbutta, którą odprawiał o. Adam Szulz SJ z okazji jubileuszu Jego święceń kapłańskich, a po niej – w obrzędzie poświęcenia wody z modlitwą do św. Ignacego. Nigdy wcześniej nie słyszałam o wodzie naszego świętego, jej uzdrawiającej mocy. Pomyślałam o mamie… Wychodząc z kościoła z Dorotą ze Wspólnoty „Zwiastowanie”, wspomniałam jej, że nie mam naczynia, a bardzo chciałabym tę wodę zawieźć mamie właśnie. Zadziałała szybko i … otrzymałam wodę, za co jestem jej ogromnie wdzięczna.
Następnego dnia z wodą św. Ignacego pojechałam do mamy.
10 lat temu Mama przeszła operację związaną z zapaleniem żył. Ze względu na wcześniejszy poważny chorobowy stan, operacja była ostatecznym ratunkiem. Lekarz uprzedził, że mimo udanego zabiegu, rany na nogach po jakimś czasie mogą ponownie się otworzyć. Tak też stało się…
Przez sześć ostatnich lat zmieniałam mamie opatrunki, korzystając z pomocy pielęgniarki i lekarza w czasie wizyt kontrolnych. W kwietniu tego roku lekarz zaproponował przeszczep skóry. Ze względu jednak na wiek mamy /89 lat/, trudno było podjąć taką decyzję. Ostatecznie stwierdziłam, że dalej będziemy z nadzieją czekać na zamknięcie sączących się ran… Sprawę wyzdrowienia mamy polecaliśmy z bliskimi w codziennych modlitwach.
W lipcu tego roku sączenie jeszcze trwało, choć na jednej nodze było już mniejsze. Gdy przywiozłam wodę św. Ignacego, poinformowałam mamę w jakim celu. Mama żarliwie, z wiarą, ze łzami w oczach prosiła św. Ignacego o całkowite wyleczenie ran, by mogła jeszcze pójść na mszę św. do kościoła… Towarzyszyłam mamie w tej modlitwie, wcześniej dając jej kilka łyków wody św. Ignacego do wypicia, później, jeszcze przed zmianą opatrunków, obmywałam nią nogi.
Dwa tygodnie później, w czasie mojej nieobecności /krótki letni odpoczynek/, pielęgniarka zmieniająca opatrunki poinformowała mnie telefonicznie, że stan nóg jest lepszy. W kolejnym tygodniu, po moim powrocie, gdy zdjęłam bandaże, szukałam ran… Pokrywała je delikatna skóra. Wykrzyknęłam: „Mamo, widzisz?! To św. Ignacy!”
Ze wzruszenia rozpłakałyśmy się obie. Św. Ignacy stał się bliski mojej mamie. Codziennie dziękuje Mu, że usłyszał jej wołanie.
Święty Ignacy – i ja Tobie dziękuję! Wiara czyni cuda!
Małgorzata Dąbrowska
UWAGA! poszukujemy redaktorów do newslettera!
Moi drodzy! Ten elektroniczny biuletyn, który czytacie, doczekał się już 40 wydań. Od 2015 roku przesyłamy do Was informacje o życiu wspólnoty narodowej i światowej, świadectwa, wywiady, relacjonujemy ważne wydarzenia. Raz w miesiącu zbieramy dla Was z internetu to co dzieje się najważniejszego w kwestiach charyzmatu ignacjańskiego i życia Kościoła.
Aby pisać o rzeczach naprawdę wartościowych, ponadczasowych i wciąż aktualnych, poszukujemy do współpracy członków wspólnot, którzy mogliby raz w miesiącu zreferować życie ich wspólnoty lokalnej lub mieli jakiś ciekawy materiał publicystyczny, dotyczący ich doświadczenia WŻCh. Mile widziane polemiki oraz konkretne propozycje związane z wizją rozwoju WŻCh na najbliższe 5, 10, 20 lat.
Jeśli jesteś koordynatorem wspólnoty lub dzieła i chcesz powiadomić wspólnotę o tym, co robisz lub myślisz, masz jakieś refleksje co do swojej służby, także możesz śmiało pisać do redakcji newslettera.
W krótkich słowach – potrzebujemy współpracowników:
- korespondentów ze wspólnot podstawowych i lokalnych
- autorów tekstów
- redaktorów technicznych (aby stylistyka i interpunkcja była na jak najwyższym poziomie)
Harmonogram pracy nad newsletterem wygląda następująco:
- do 10 każdego miesiąca – zbieranie materiałów
- do 13 – korekta techniczna
- 14 – każdego miesiąca, wysyłka.
Adres do redakcji to [email protected]
Zachęcam do współpracy
Radosław Lebowski (doradca RW) WŻCH Kraków
Na rekolekcje ignacjańskie…
06.10-13.10.2019 Z indywidualnym prowadzeniem Kalisz
08.10-13.10.2019 Fundament, Fundament Plus Częstochowa
12.10-20.10.2019 I,II,III,IV,S – Mojżesz i …my Czechowice
12.10-20.10.2019 I, II, III Gdynia
15.10-20.10.2019 Fundament Zakopane
15.10-20.10.2019 Fundament Jastrzębia Góra
19.10-27.10.2019 I,II,III,IV, Synteza z Bibliodramą: „Jonasz – zbuntowany prorok” Częstochowa
19.10-27.10.2019 I, II, III, IV Kalisz
22.10-27.10.2019 Fundament Czechowice
22.10-27.10.2019 Fundament Gdynia
02.11-10.11.2019 I,II,III,IV,S – Synteza Klasyczna Czechowice
02.11-07.11.2019 Fundament Kalisz
05.11-10.11.2019 Fundament Częstochowa
05.11-10.11.2019 Fundament Warszawa Falenica
06.11-11.11.2019 Fundament Jastrzębia Góra
09.11-17.11.2019 I, II, z ind. prowadzeniem Gdynia
09.11-17.11.2019 I, II, III Kalisz
19.11-24.11.2019 Fundament Zakopane
23.11-01.12.2019 I,II,III,IV, Synteza klasyczna Częstochowa
26.11-01.12.2019 Fundament Kalisz
30.11-08.12.2019 I,II,III,IV,S- Pokochać jak Magdalena Czechowice
30.11-08.12.2019 I, II, III, IV, Synteza Warszawa Falenica
30.11-08.12.2019 Ignacjańskie z prowadzeniem indywidualnym Warszawa Falenica
30.11-08.12.2019 I, II, III, IV, T – ĆD z bibliodramą. Psalmy Zakopane
03.12-08.12.2019 Fundament Jastrzębia Góra
10.12-15.12.2019 Fundament, Fundament Plus Czechowice
10.12-15.12.2019 Fundament, Fundament Plus, Modlitwa prostoty Częstochowa
10.12-15.12.2019 Fundament Gdynia
10.12-15.12.2019 Fundament Zakopane
26.12-31.12.2019 SKB dla młodzieży (I i II st.) Gdynia
