Spotkanie wspólnoty warszawskiej w Falenicy

27 listopada 2022
Małgorzata Elżanowska
Sosny - widok koron drzew

23 października u ojców jezuitów w Falenicy spotkali się warszawscy animatorzy, koordynatorzy i niektórzy członkowie wspólnot podstawowych i prewspólnot. Zebraliśmy się, aby posłuchać, co Bóg mówi nam po procesie rewizji życia charyzmatem, i rozpalić go na
nowo według wezwania św. Pawła z 2 Tm 1,6-8.14. Tym fragmentem, zastanawiając się także, do czego zaprasza nas Pan Bóg w obszarze duchowości, wspólnoty i apostolstwa, modliliśmy się wcześniej w domu, przygotowując się do niedzielnego spotkania.

Już od wejścia do Europejskiego Centrum Komunikacji i Kultury cieszyliśmy się sobą nawzajem, zwłaszcza że część osób zobaczyła się pierwszy raz po długiej przerwie covidowej. A radość pomnażała się w kolejnych godzinach, gdy doświadczaliśmy działania Ducha Świętego, Jego poruszeń i światła.

W klimat dnia i modlitwy indywidualnej wprowadził nas o. Leszek Mądrzyk. Przypomniał, jak ważne są budzenie w sobie wielkich pragnień, całkowita wolność w słuchaniu Boga, współpraca z łaską i z ludźmi. W naszym wnętrzu spotykają się formacja i apostolstwo, dopiero bowiem uporządkowane serce może usłyszeć Boże zaproszenie i hojnie na nie odpowiedzieć.

Po Eucharystii i obiedzie dzieliliśmy się w małych grupach owocami osobistej modlitwy, które potem przedstawiciel każdej grupy przedstawił na forum. Nasze wypowiedzi rozbrzmiewały wdzięcznością Bogu za wspólnotę, a jednocześnie rozeznaniem potrzeb, pragnień, braków, oczekiwań. Z poruszanych wątków wyłoniło się kilka głównych nurtów, którymi zajęły się potem zespoły tematyczne. Każdy z nas, wsłuchując się w Boże
zaproszenie, wybrał jedną z grup – i jak zwykle okazało się, że nic nie dzieje się przypadkiem, lecz w mocy Ducha Świętego, którego  doświadczyliśmy nie tylko jako Dawcy mądrości i światła, ale także Miłośnika konkretów.

Pracowaliśmy w następujących grupach tematycznych:
1. Środki charakterystyczne dla duchowości WŻCh: jak pogłębiać ich rozumienie i owocnie z nich korzystać,
2. Przymierze,
3. integracja i komunikacja we wspólnocie lokalnej, jak się poznawać,
4. pomoc osobom starszym i chorym, doświadczającym różnych trudności,
5. apostolstwo: jak sobie pomagać w jego rozumieniu, i wymiana informacji między wspólnotami lokalnymi,
6. dzielenie się duchowością ignacjańską z innymi, wychodzenie do ludzi.

Pełni wdzięczności za obecność Boga wśród nas i owoce naszego spotkania zakończyliśmy dzień tajemnicą Różańca, powierzając Panu nas wszystkich i pragnienie, by iść dalej wspólną drogą, w wierności usłyszanym wezwaniom i ze światłem otrzymanym do konkretnych i wielkodusznych działań.

 
Tagi: