Email subject

Maj-czerwiec 2023 |  www.wzch.org.pl

‍Z nauczania Papieża Franciszka:

"Aby wskazać nam sposób rozeznania, Pan daje nam dwa napomnienia: nie dajcie się zwieść i dawajcie świadectwo. [...] Jeśli historia ludzkości jest naznaczona dramatycznymi wydarzeniami, sytuacjami cierpienia, wojnami, rewolucjami i klęskami, to równie prawdziwe jest – mówi Jezus – że to wszystko nie jest końcem [...]. Nie jest to dobry motyw, aby dać się sparaliżować lękowi lub poddać się defetyzmowi tych osób, które uważają, że wszystko jest już stracone i nie ma sensu angażować się w życie. Uczeń Pana nie ulega osłabieniu przez rezygnację, nie poddaje się zniechęceniu nawet w najtrudniejszych sytuacjach, ponieważ jego Bóg jest Bogiem zmartwychwstania i nadziei, który zawsze podnosi: z Nim zawsze można spojrzeć w górę, zacząć od nowa, wyruszyć na nowo. Chrześcijanin zatem w obliczu próby – jakiejkolwiek próby, kulturowej, dziejowej czy osobistej – zadaje sobie pytanie: „Co mówi do nas Pan przez ten moment kryzysu?”. [...] Co mówi do nas Pan? I choć mają miejsce złe wydarzenia, które rodzą ubóstwo i cierpienie, chrześcijanin stawia sobie pytanie: „Co, konkretnie, mogę uczynić dobrego?”. Nie uciekać, zadać sobie pytanie: co mówi do mnie Pan i co dobrego mogę uczynić?" 

(Franciszek, 13 listopada 2022 r.)

‍Spis treści

‍Przygotowanie serca na Zgromadzenie Światowe w Amiens

Fragment listu Światowej Rady Wykonawczej:

Doświadczenie Buenos Aires było kilkudniowym rozeznaniem w Bożej obecności dotyczącym tożsamości WZCh w duchowości, wspólnocie i misji, z trzema nowymi, dynamicznymi i zapadającymi w pamięć czasownikami wyłaniającymi się wśród delegatów i wyrażonymi w dokumencie końcowym: Deepen [POGŁĘBIAĆ], Share [DZIELIĆ SIĘ], Go Forth [IŚĆ NAPRZÓD]. Były one postrzegane jako kluczowe łaski ze zgromadzenia, pogłębiające nasze poczucie tego, kim jesteśmy jako światowa WŻCh [...].

Teraz łaska tego Zgromadzenia Światowego koncentruje się na proszeniu Pana, aby pomógł nam skonkretyzować, jak iść naprzód w granicach odkrytych w Libanie. W tym celu zadaniem delegatów będzie uważne wsłuchiwanie się w wołanie ziemi, ubogich, młodzieży, rodzin i osób spragnionych duchowości (piąte pole misji wyznaczone przez obecną Radę Światową).

Pamiętajmy teraz, że druga część łaski, "wskaż nam drogę", zawiera prośbę do Pana, aby prowadził nas po swoich ścieżkach. To prośba do Jezusa, aby szedł z nami, otwierając ścieżkę i wskazując nam drogę, którą mamy podążać. Jezus zapewnia nas: "Ja jestem drogą" (J 14:6). Dlatego łaska, o którą się modlimy, polega na zrobieniu miejsca dla Pana, aby poruszył nasze rozeznanie. Niech żywy Bóg da naszej Światowej Wspólnocie ścieżkę, którą mamy kroczyć i zapewni nas o swojej obecności, gdy idziemy nią z Nim.

Tylko w ostatnim roku Światowa Rada Wykonawcza WZCh zwołała międzynarodowe zespoły ds. formacji, ekologii i młodzieży, aby zjednoczyć się w podejmowanych wysiłkach na rzecz dobra w świecie. Niech nasza koordynacja na poziomie światowym podczas Zgromadzenia wpłynie na to, co robimy lokalnie. Jesteśmy światową wspólnotą liczącą 22 500 członków. Możemy zrobić tak wiele, a to, jak to zrobimy, jest sednem sprawy tego Zgromadzenia.

Otwierając się na Ducha Świętego, możemy w sierpniu tego roku wyruszyć w drogę jako wspólnota CLC pokrzepieni zapewnieniem Jezusa: "Będziecie moimi świadkami aż po krańce ziemi"

Fragmenty materiałów otrzymanych od Światowej Rady Wykonawczej (tłum. Barbara Wielgus)

‍Majowa randka z WŻCh (świadectwo)

We Francji „randez-vous” oznacza spotkanie. W Polsce pochodzące od niego słowo „randka” nabiera dodatkowego znaczenia. Jest to stworzona i przygotowana specjalnie okazja do poznania się, zaprzyjaźnienia, zbudowania relacji lub do jej odświeżenia, odnowienia, wyjścia z rutyny.

Gdy zastanawiałam się nad owocami Majówki,  nasunęły mi się powyższe skojarzenia. To była taka randka z WŻCh. Spotkanie bardzo dobrze zorganizowane, żywe, szybkie w tempie, bogate w treści. Każdy znalazł coś dla siebie. Codziennie miała miejsce msza św., na której byli wszyscy. Posiłki były okazją do zaznajomienia się i pogadania. Po nich grupowaliśmy się według zainteresowań. Osobiście skorzystałam z bibliodramy, warsztatów komunikacji, rozeznawania metodą ESDAC tematu „WŻCH - co w przyszłości?”, gry terenowej ze św. Ignacym, kina nocnego oraz filmu o Antonim Gaudim i jego twórczości. Mój mąż wybrał warsztaty fotograficzne i panel na temat ekologii. Spontanicznie małżeństwo z Poznania opowiedziało nam o swojej pracy, a mianowicie o określaniu wieku różnych znalezisk metodą węgla radioaktywnego C14. Było  nocne zwiedzanie Warszawy, a także pobliskiego zespołu pokamedulskiego z ks. Wojciechem Drozdowiczem, pomysłodawcą i pierwszym prowadzącym program „Ziarno”.

Bogactwo   talentów wśród nas jest wielkie. Wszystko proponowali i prowadzili nasi, członkowie WŻCh. Poznaliśmy siebie i ubogaciliśmy się sobą wielce. Przy tym samo położenie Domu Rekolekcyjno-formacyjnego oo. marianów, w którym odbywało się spotkanie, dostarczało pięknych przeżyć. Rezerwat Lasku Bielańskiego, wtedy w świeżej, młodej zieleni, tuż obok Wisła,  a także Uniwersytet Kard. Stefana Wyszyńskiego. To był dobry czas w Dobrym Miejscu.

Marzenna Frydrych, WŻCh Lublin

‍Majówka: apostolstwo na rzecz prześladowanych (świadectwo)

Minął ponad miesiąc od naszej majówki w Warszawie, a ja ciągle mam w sercu i pamięci  ten piękny i owocny czas. To naprawdę cud zobaczyć wspólnotowiczów w takiej liczbie i w tak dobrej formie. WŻCh to wielki potencjał  ludzi otwartych, z dużymi możliwościami i zaangażowanych na polu pracy dla Jezusa. Dziękuję Radzie Wykonawczej i wszystkim organizatorom  za piękny program,  dobrą  organizację i atmosferę. Myślę, że wszyscy z tego pobytu skorzystaliśmy i wiele się nauczyliśmy, każdy według możliwości. Na pewno pobyt w Dobrym Miejscu przyniesie błogosławione owoce w przyszłości. Nasza kaliska grupa liczyła aż 8 osób. To prawie 1/3 całej naszej wspólnoty.

Bardzo dobrym pomysłem były "Targi apostolskie”, na których zaprezentowaliśmy również swoje apostolstwa. Skupiliśmy się na naszej pracy dla prześladowanych chrześcijan, misji i ofiar handlu ludźmi. Zaprezentowaliśmy trzy wystawy:

1. "Tam gdzie Bóg płacze" – jej tematem była sytuacja chrześcijan na Bliskim Wschodzie i w Afryce.

2. "Wolni  niewolni" – pokazywała sytuację palącego problemu handlu ludźmi we współczesnym świecie, którego ofiarami jest corocznie 50 milionów osób. Szczególnie są to młodzi zwabiani do niewolniczej pracy oraz dziewczęta porywane do domów publicznych.

3. "Uleczyć nadzieję" – piękna wystawa o pomocy dla polskiego Kościoła Ukrainie.

Pragnę podkreślić, że wystawy, które prezentowaliśmy, mogą być pokazywane również w Waszych kościołach. Chętnie przyślę każdej wspólnocie plakaty, które możecie zawiesić w Waszych kościołach i innych miejscach. Ja prezentuję te wystawy w kościołach naszej diecezji kaliskiej i są bardzo dobrze przyjmowane. W naszej diecezji było już prezentowanych około 70 wystaw. W najbliższym czasie będziemy prezentować nową wystawę „Mój brat Pigmej”, ponieważ 25 czerwca 2023 rozpoczynamy w diecezji już trzecią  akcję pomocy krajom objętym prześladowaniami. Do października będą organizowane spotkania w szkołach i  zbiórki ofiar w kościołach na edukację dzieci w Kamerunie, ze szczególnym uwzględnieniem najbardziej zaniedbanej grupy Pigmejów, których obecnie na świecie (głównie w Środkowej Afryce) żyje około miliona. Akcja organizowana jest przez naszą diecezję i Pomoc Kościołowi w Potrzebie, a nasza WŻCh będzie pracować wolontaryjnie. Patronat nad akcją objął biskup kaliski, Damian Bryl.

Podaję mój numer telefonu 663 762 951 i zachęcam wszystkich do modlitwy  za prześladowanych chrześcijan i misje. To wielka radość, że również wspólnoty białostocka oraz lubelska prowadzą i że podczas Majówki takż zaprezentowały swoje działania. 

Kamila Krytowska, WŻCh Kalisz

‍Warszawa: Medytacyjne spotkania otwarte

"Proszę Cię Boże, Panie mój, aby wszystkie moje zamiary, decyzje i czyny były skierowane w sposób czysty do służby i chwały Twojego Boskiego Majestatu"

W czasie tegorocznej Wspólnotowej Majówki, warszawska podstawowa Wspólnota Maryi miała możliwość zaprezentować, wśród wielu wspaniałych krajowych dzieł apostolskich, zainicjowane i podjęte przez nią na obecny czas dzielenie się duchowością ignacjańską z innymi, w formie spotkań otwartych z medytacją.

W  lutym tego roku, przy ukierunkowaniu i wsparciu duchowym o. Leszka Mądrzyka, podjęta została wspólnotowa misja, która jest kontynuacją  prowadzonych na żywo przed pandemią otwartych spotkań z medytacją (później zawieszonych). Wcześniej prowadzone one były przez Ewę Poleszak oraz Krystynę Seremak, która notabene, w trudnym czasie izolacji podjęła się prowadzenia spotkań on-line i do dziś je kontynuuje.

Jak przebiegało przygotowanie od strony informacyjno-organizacyjnej do prowadzenia  tego dzieła?

Do współpracy zaproszeni zostali członkowie innych wspólnot podstawowych. Dzięki temu utworzony został 7-osobowy zespół. W pierwszym etapie, w czasie spotkań roboczych, którym towarzyszyła ,,burza mózgów”, ustalono zasady funkcjonowania zespołu oraz formy promocji spotkań, w czym duża zasługa o. Leszka Mądrzyka. Przygotowany plakat informacyjny został zamieszczony w gablocie w kościele oo. jezuitów przy ul. Świętojańskiej na warszawskiej starówce i w gablocie WŻCh w przedsionku Kościoła św. Andrzeja Boboli, przy ul. Rakowieckiej. Za zgodą ks. proboszcza wyłożono w kościele ulotki informujące o spotkaniach,  które zawierają dodatkowo numer kontaktowy. Utworzona została również strona na Facebooku, dzieło to promowane jest także  na stronie WŻCh. Ponadto ulotki trafiły do domu rekolekcyjnego w Jastrzębiej Górze. Pragnieniem zespołu jest, by w przyszłości mogły być prezentowane i w innych jezuickich miejscach rekolekcyjnych.

Kolejne zebranie robocze zaowocowało utworzeniem terminarza spotkań otwartych (1 raz w miesiącu z przerwą wakacyjną), z zapisem osób prowadzących. Ustalono, że wprowadzenie do medytacji przygotowują, według grafiku, wspólnie dwie osoby z zespołu. Wzięty został tu pod uwagę wspólnotowy aspekt duchowy współuczestnictwa w misji, wsparcie w czasie spotkania, także gotowość do jego poprowadzenia w razie nieobecności jednej z tych osób. Co do wyboru tekstów z Pisma św. do medytacji zadecydowano, że będzie to Ewangelia na przypadającą po spotkaniu niedzielę.

Jak przebiega samo spotkanie otwarte z medytacją?

Po powitaniu i krótkim przedstawieniu się, uczestnicy otrzymują wydrukowany tekst do medytacji. Medytacja przebiega według ustalonego ignacjańskiego schematu, który  został przedstawiony na pierwszym spotkaniu i w ramach powtórki jest przypominany. Jest to ważne szczególnie w sytuacji, gdy osoba pojawia się po raz pierwszy. Zespół dysponuje również przygotowanymi wcześniej wydrukami schematu medytacji, które zainteresowani mogą wziąć ze sobą. Po spotkaniu osoba prowadząca przesyła do każdego członka zespołu krótkie refleksje dotyczące przebiegu spotkania, ewentualne uwagi czy wskazania.

Pragniemy podziękować wszystkim Osobom ze Wspólnoty Życia Chrześcijańskiego w Warszawie, które zaangażowały się w promowanie tego apostolstwa: Annie Grocholi, Beacie Mikołajczuk Gąsce, Kamili Pasławskiej, Magdzie Niedzielko. Szczególne podziękowanie kierujemy do o. Leszka Mądrzyka - naszego asystenta. Dziękujemy za wsparcie duchowe, konsultacje, pomoc w organizacji spotkań otwartych.

Zespół prowadzący spotkania otwarte z medytacją, Warszawa 

‍Warszawa: spotkanie wspólnot św. Szczepan i Mocni w Panu

27.04.2023 r. odbyło się, w obecności asystenta o. Leszka Mądrzyka SJ, spotkanie dwóch wspólnot: Mocni w Panu, którą reprezentowali prawie wszyscy jej członkowie, i Świętego Szczepana, reprezentowanej przez małżeństwa Ani i Tadeusza oraz Wandy i Bogdana. Wspólnota Mocni w Panu zaprosiła nas, żebyśmy się lepiej wzajemnie poznali, zacieśnili relacje, podzielili się naszym wieloletnim stażem w WŻCh i życiem Przymierzem. Obie wspólnoty są sobie bliskie także dlatego, że Ewa Poleszak, członkini wspólnoty Świętego Szczepana od chwili jej powstania, była pierwszą animatorką wspólnoty Mocni w Panu.

To było dobre, owocne, przyjacielskie spotkanie. Zaczęliśmy od Eucharystii, sprawowanej przez o. Leszka. Ojciec Leszek zwrócił uwagę na otwartość Filipa z Dziejów Apostolskich (8, 26-40), którego Bóg, poprzez swojego Anioła, posłał na pustą drogę w południe. Ile trzeba było ze strony Filipa zaufania i czujności, żeby usłyszeć głos Boga, rozpoznać Go i odpowiedzieć na tak, wydawałoby się, dziwne zaproszenie? A jednak jego owocem był chrzest dworzanina królowej etiopskiej, po którym Filip zniknął – każdy z nich został posłany do właściwych sobie zadań. A my? Czy jesteśmy otwarci na głos Boga, który nas zaprasza, posyła? Czy nasza czujność jest wystarczająca, żeby Go usłyszeć, rozpoznać? Jaka jest nasza odpowiedź, jak przyjmujemy nasze zadania, również w sytuacjach, które po ludzku wydają nam się bez sensu?

Po Eucharystii i pamiątkowym zdjęciu w kaplicy spotkaliśmy się przy stole. Był pyszny oscypek, prosto z Zakopanego, coś słodkiego, i dobra, ciepła atmosfera pomiędzy nami. Starsza stażem wspólnota św. Szczepana i znacznie młodsza Mocni w Panu żyją tym samym charyzmatem, tą samą duchowością. Możemy sobie wzajemnie pomóc, przekazać nasze doświadczenia, umocnić się, jeśli tylko będziemy na siebie wystarczająco otwarci. W naszej ocenie – byliśmy. Okazało się, że wiele naszych doświadczeń można wykorzystać obecnie, że mogą być przydatne dla młodszych członków Wspólnoty. Że życie Przymierzem nie musi budzić obaw i oporów. Że my, chociaż bardzo zaawansowani stażem (wiekiem, niestety, też) członkowie wspólnoty, nie jesteśmy jacyś „inni”, sztuczni, niedostosowani…

To było dobre, głębokie spotkanie, realnie zacieśniające więzi między nami. Przynajmniej my tak to je odebraliśmy. Naprawdę dobrze poznajemy się, będąc blisko siebie, rozmawiając, dzieląc się naszym życiem. Tego typu spotkania mają nieocenioną wartość. Szkoda, że nie korzystamy częściej z tej możliwości, zwłaszcza w wielkim mieście.

Dla nas, członków wspólnoty Świętego Szczepana, to spotkanie miało jeszcze inną, szczególną wartość. Spotkaliśmy się na terenie, z którego wzięła początek nasza wspólnota. Nazwa Święty Szczepan wywodzi się właśnie od patrona parafii. Dawno nie mieliśmy okazji być w willi przy ul. Narbutta 21, będącej od 1981 r. siedzibą Kurii Prowincjonalnej Towarzystwa Jezusowego. Sama willa, wybudowana w latach 1925-1926, była od końca lat 20. własnością rodziny Lubomirskich. Zniszczona po upadku Powstania Warszawskiego, będąc wówczas w użytkowaniu Henryka Lubomirskiego, należącego do jezuitów, została wyremontowana i zaadaptowana na siedzibę Prymasa Augusta Hlonda, który rezydował tam do śmierci w 1948 r. W 1949 r. kard. Stefan Wyszyński erygował parafię św. Szczepana, w tym samym roku przejęli ją jezuici. To była nasza parafia. Aż do lat 1998-2003, w których budowano nowy kościół, w obecnym budynku kurii funkcjonowała kaplica, w której uczestniczyliśmy, nie znając się jeszcze wzajemnie, w życiu parafii, budowaliśmy naszą więź z Bogiem, przyjmowaliśmy pierwsze sakramenty. A poniżej, w podziemiach, odbywały się spotkania Duszpasterstwa Akademickiego, a później także Odnowy w Duchu Świętym. Tu poznaliśmy się prawie 50 lat temu. Tu, w Duszpasterstwie, zawiązały się oba nasze małżeństwa. Na terenie parafii św. Szczepana o. Adam Schulz SJ zapytał każdego z nas, 41 lat temu, czy chcemy być członkami Wspólnoty Życia Chrześcijańskiego. Pan Bóg, z delikatnością i miłością, zaprosił osobiście każdego z nas na tę drogę i dał nam tę ogromną łaskę, że przez tyle już lat idziemy nią razem, wspierając się wzajemnie – wszyscy członkowie wspólnoty Świętego Szczepana.Tym bardziej jesteśmy wdzięczni wspólnocie Mocni w Panu, która się spotyka na Narbutta, za zaproszenie nas i zorganizowanie spotkania w miejscu tak dla nas wyjątkowym, gdzie dojrzewała nasza wiara.

Dziękujemy. Chwała Panu!!!

Wspólnota Świętego Szczepana

A to głos wspólnoty Mocni w Panu:

Dziękujemy za ważne dla nas i dobre spotkanie, za czas, który nam poświęciliście, za Waszą szczerość i otwartość, za miłą, serdeczną atmosferę. Znaleźliśmy w Waszej historii cenne inspiracje, poruszenia i wskazówki dla nas osobiście i dla naszej grupki Mocni w Panu.

Poniżej indywidualne refleksje niektórych członków naszej wspólnoty

Dla mnie to było ważne spotkanie i ogromnie się cieszę, że wreszcie się udało. Czułam się jak Filip, który usłyszał głos Pana na rekolekcjach WŻCh w lipcu 2022. Tam powstało we mnie pragnienie zorganizowania spotkania ze wspólnotą o znacznie dłuższym niż nasz stażu w WŻCh. Gdy tylko zakończyło się milczenie, porozmawiałam o tym z Wandą i Bogdanem, którzy też odprawiali te rekolekcje. Dopiero teraz udało nam się zorganizować spotkanie. Ważne dla mnie było usłyszeć historię powstania wspólnoty Świętego Szczepan, świadectwo Ani i Tadeusza oraz Wandy i Bogdana życia charyzmatem WŻCh i Przymierzem. To mnie umacnia i pomaga bardziej utożsamić się z WŻCh. Cieszę się ze swobodnej, przyjacielskiej atmosfery między nami. Mam ochotę na kolejne spotkania z innymi wspólnotami.

Dorota

Bardzo dziękuję Wandzie, Ani, Bogdanowi i Tadeuszowi ze wspólnoty Świętego Szczepana, że zdecydowaliście się na spotkanie z nami, choć było to w ostatnim czasie kolejne dla Was dzielenie się swoją historią i doświadczeniem. Dla mnie szczególnie cenna była otwartość i szczerość w opowiadaniu nie tylko o dobrych chwilach, ale także o trudnych sytuacjach, których nie brakło w Waszym życiu. Budujące było dla mnie Wasze świadectwo drogi życiowej i wspólnotowej, które się splatały i stawały jedną drogą – zaufania Panu Bogu. Dzięki Wam mocniej dotarł do mnie charyzmat naszej wspólnoty zawarty w jej nazwie – wspólnota życia – pokazaliście mi, jak żyjąc w rodzinie i w przyjaźni, można budować wspólnotę, która idzie za Panem i z Panem. Dziękuję!

Małgosia

Dawno już myśleliśmy o spotkaniach z innymi wspólnotami WŻCh. Spotkanie ze wspólnotą Świętego Szczepana to drugie spotkanie, na którym mieliśmy okazję posłuchać o historii powstawania tej wspólnoty i jej początku kilkadziesiąt lat temu. Bardzo szczere i często intymne świadectwa Ani i Tadeusza oraz Wandy i Bogdana pokazały nam niełatwą drogę ich życia, w którym charyzmat WŻCh i Przymierze, a także posługa, której się podjęli, były tak bardzo ważne. Wiele ich refleksji o życiu wspólnotowym było dla nas okazją do przyjrzenia się naszej drodze w WŻCh, naszym trudnościom i sukcesom. Są wskazówkami dla nas, które musimy przemyśleć i przegadać. Jedynym mankamentem dla mnie był krótki czas spotkania. Długa historia w niecałe dwie godziny to brak niektórych ważnych, być może, szczegółów, o które nie było okazji dopytać. Dlatego też chętnie będę jeszcze rozmawiać ze Świętym Szczepanem – na pewno już mniej „oficjalnie”, przy okazji różnych spotkań wspólnot warszawskich.

Marian

‍Zaproszenie na warsztaty bibliodramy do Poznania

Kilkoro z Was, będąc na Majówce w Warszawie w "Dobrym miejscu", skorzystało z warsztatów BIBLIODRAMY. Chciałybyśmy serdecznie zaprosić Was na ten sam warsztat w Poznaniu. 

Zapraszamy 22 lipca 2023 godz. 10.30-14.30 do Poradni Vinea w Poznaniu na ul. Szewska 18A na bezpłatny warsztat BIBLIODRAMY pt. "Żyć dla Miłości".

Potwierdzeniem chęci uczestnictwa jest zapisanie się poprzez formularz w Poradni Vinea. W warsztacie może wziąć udział maksymalnie 12 osób

Renata Zakęs (WŻCh Poznań) i Dorota Staniszewska (WŻCh Warszawa)

‍Zaproszenie na warsztaty „Mówić sercem"

„Mówić sercem – do siebie, do drugiego, do Boga..."

Zapraszamy na warsztaty z komunikacji empatycznej (w duchu NVC - Porozumienie bez Przemocy), które pomogą nam lepiej komunikować się ze sobą, drugim człowiekiem i Bogiem. Będzie to okazja do lepszego poznania siebie, naszych emocji i potrzeb na dzisiaj dla nas aktualnych. Otrzymamy wskazówki w jaki sposób możemy nasze potrzeby wyrażać, a jednocześnie budować bardziej satysfakcjonujące relacje i być lepiej rozumianymi.

W programie oprócz konferencji, pracy warsztatowej i dyskusji w małych grupkach będzie czas na Eucharystię oraz adorację Najświętszego Sakramentu oraz okazja by porozmawiać indywidualnie z prowadzącymi. Będą nimi:

o. Grzegorz Ginter SJ – jezuita, rekolekcjonista, superior Sanktuarium Matki Bożej Trybunalskiej w Piotrkowie Trybunalskim, wcześniej członek ekipy ICFD w Gdyni

oraz

Joanna Mazur – trenerka kompetencji miękkich IES, coach kariery, mentorka, certyfikowana trenerka Kompasu kariery i ewangelizatorka.

MIEJSCE: Dom Rekolekcyjny Sióstr Misjonarek Chrystusa Króla w Poznaniu

TERMIN: 8-10 września 2023, początek w piątek kolacja o 18.00 (zakwaterowanie od 17.00), zakończenie w niedzielę o 14.00.

ZGŁOSZENIA: do 30.07.2023 mailowo: [email protected] (należy podać imię, nazwisko, adres mailowy i numer telefonu uczestnika oraz potwierdzenie wpłaty).

KOSZT UDZIAŁU: 320 zł. Zaliczka 100 zł - płatna w chwili zapisu na konto WŻCh o nr 30 1600 1462 1858 0458 3000 0004, w tytule wpisując „Mówić sercem – do siebie, do drugiego, do Boga..." i nazwisko uczestnika. Reszta płatna gotówką na miejscu.

Koordynatorki sesji: Barbara Ginter-Matuszewska i Renata Zakęs, WŻCh Poznań

Redakcja newslettera: Joanna Duży, Marcin Telicki

Jeśli nie chcesz otrzymywać informacji o Wspólnocie kliknij >> tutaj <<

Materiały do newslettera proszę kierować na adres: [email protected]