Moi Drodzy ze Wspólnoty Życia Chrześcijańskiego, Przyjaciele i Sympatycy oraz zainteresowani drogą św. Ignacego!
Rozpoczęliśmy Rok Ignacjański 2021-2022. 20 maja 2021 r. minęło 500 lat od dnia, w którym Ignacy Loyola został ranny w bitwie pod Pampeluną. Runął wtedy jego ówczesny świat pragnień, ambicji i celów. Opisze czy dokładniej opowie o tym po latach w „Opowieści Pielgrzyma”. Od tamtego trudnego doświadczenia porażki rozpoczęła się długa droga nawrócenia.
Z czasem okazało się, że Pan Bóg dokonywał w Ignacym tej głębokiej przemiany nie tylko dla niego. Pielgrzym – jak wtedy Ignacy lubił się nazywać – dosyć szybko zaczął spisywać najważniejsze światła, intuicje oraz przeżycia. Po wielu latach, na bazie tych notatek, powstała książeczka Ćwiczeń Duchowych, zatwierdzona przez papieża w 1548 roku. Przez kolejne wieki doświadczenie zaproponowane przez Ćwiczenia Duchowe okazywało się bardzo pomocne dla jezuitów i wielu, wielu osób świeckich. My wszyscy, którzy korzystamy z duchowości Św. Ignacego jesteśmy jakby kontynuatorami tej wielkiej wspólnoty uczniów i apostołów.
Można postawić sobie pytanie: po co nam teraz kolejny Rok Jubileuszowy? Oto kilka odpowiedzi, jakimi chcę się z Wami podzielić.
Najpierw jest on okazją, aby jeszcze lepiej poznawać ogromne bogactwo, jakie św. Ignacy nam zostawił przez Ćwiczenia Duchowe oraz poprzez inne swoje teksty jak np. „Opowieść Pielgrzyma”, listy, Dziennik Duchowy i inne.
Możemy poznawać te treści dla naszego rozwoju, radości i powołania oraz po to, by dzielić się z innymi. Dostrzegając również nawrócenie, przez jakie Pan przeprowadził św. Ignacego, mamy okazję, aby – jak podpowiada o. Arturo Sosa SJ, obecny Generał i Asystent Kościelny WŻCh – ‘pozwolić Panu Bogu dokonać naszego nawrócenia”.
Papież Franciszek powtarza od początku pontyfikatu, jak potrzebne jest rozeznawanie. Św. Ignacy może nam bardzo w tym pomóc, ale tego daru nie powinniśmy zatrzymywać tylko dla siebie. Wielu z nas już sporo wie o rozeznawaniu, ale praktyka indywidualna oraz wspólnotowa niesie nadal wiele niełatwych wyzwań.
W marcu 2022 r. będziemy również dziękować Bogu za 400 lat od kanonizacji św. Ignacego (12.03.1622 r.). Możemy jeszcze bardziej polecać się jego wstawiennictwu, a w jezuickich kościołach możemy korzystać z łaski specjalnego odpustu.
Zachęcam bardzo najpierw do indywidualnej refleksji i do postawienia sobie pytania: jak osobiście chcę przeżyć ten szczególny czas? Bo na pewno będzie on szczególny, bogaty w wiele inicjatyw i propozycji. Jednak od mojego ‘chcę i wybieram’ sporo tutaj zależy. Warto nie stracić tej okazji, pamiętając, że nie chodzi przecież o ilość. Bardzo pożyteczna może być również refleksja przeżyta we wspólnotach, które tworzymy. Ten Rok Jubileuszowy jest bez wątpienia dla wspólnoty kościoła, dla nas, ale również dla innych. Być może stanie się on ciekawą propozycją dla innych poprzez nasze inicjatywy, które będziemy współtworzyli.
W Newsletterze oraz na naszej stronie internetowej, będziemy starali się o tym wszystkim Was informować.
Życzę Każdemu, kto tutaj zagląda, owocnego Roku Ignacjańskiego, aby jeszcze bardziej – ze św. Ignacym – en todo amar y servir, we wszystkim kochać i służyć.
o. Leszek Mądrzyk SJ, Asystent Krajowy WŻCh
