„Będą znaki na słońcu, księżycu i gwiazdach, a na ziemi trwoga narodów bezradnych wobec szumu morza i jego nawałnicy. Ludzie mdleć będą ze strachu, w oczekiwaniu wydarzeń zagrażających ziemi. Albowiem moce niebios zostaną wstrząśnięte. Wtedy ujrzą Syna Człowieczego, przychodzącego na obłoku z wielką mocą i chwałą. A gdy się to dziać zacznie, nabierzcie ducha i podnieście głowy, ponieważ zbliża się wasze odkupienie. Uważajcie na siebie, aby wasze serca nie były ociężałe wskutek obżarstwa, pijaństwa i trosk doczesnych, żeby ten dzień nie przypadł na was znienacka jak potrzask. Przyjdzie on bowiem na wszystkich, którzy mieszkają na całej ziemi. Czuwajcie więc i módlcie się w każdym czasie, abyście mogli uniknąć tego wszystkiego, co ma nastąpić, i stanąć przed Synem Człowieczym”. (Łk 21,25-28.34-36)
Drodzy Członkowie i Przyjaciele Wspólnoty Życia Chrześcijańskiego!
Rozpoczęliśmy czas adwentowego oczekiwania. Jesteśmy zaproszeni do przyjęcia określonej postawy, którą cechują trzy zasady. Pierwsza z nich to uważnie patrzeć na rzeczywistość we mnie i wokół mnie. Druga zasada czekania na Boga to niczym się nie zadowalać i nie rezygnować z szukania. Należeć do tych, którzy nie spodziewają się zbyt wiele po ludzkiej historii, ale oczekują i tęsknią do tego, co „lepsze”, kierując swój wzrok ku Bogu. Trzecim warunkiem autentycznego szukania Boga jest przekonanie, że odpowiedź musi przyjść… Czekać to wyznawać, że gotowa odpowiedź tutaj nie istnieje; to żyć nadzieją, że odpowiedź przyjdzie, że czekanie się opłaci, że przy końcu czasów wszystko, co dobre i co złe znajdzie swoje uzasadnienie i spełnienie.
Ten czas adwentowego oczekiwania zbiega się z trudnymi wydarzeniami wokół nas: pandemia, konflikty polityczne i społeczne, skomplikowana sytuacja na granicy polsko-białoruskiej. Będąc w jedności z Kościołem Katolickim gorąco zachęcamy Was do podjęcia działań, do których zaprasza nas Konferencja Episkopatu w Polsce:
Pasterze Kościoła katolickiego w Polsce podkreślają, że nie ma sprzeczności w równoczesnym obowiązku obrony naszych granic i wsparciu dla tych, którzy stali się ofiarami tej trudnej sytuacji. Nie ma też wewnętrznego konfliktu między dobrze rozumianym patriotyzmem i koniecznością obrony naszych granic a pomocą bliźniemu w potrzebie, w duchu dobrego Samarytanina. Stąd też biskupi apelują o dialog i pojednanie w życiu społecznym i politycznym, w mediach i w debacie publicznej, o odstąpienie od języka nienawiści i przejawów nietolerancji. Proszą, by szukać dobra każdego człowieka i oceniać rzeczywistość w optyce Ewangelii. (Cały komunikat można przeczytać po przejściu pod adres: https://episkopat.pl/biskupi-o-aktualnych-kwestiach-kosciola-w-polsce-komunikat-po-obradach-2/ )
Jednocześnie rozpoczął się Synod, który jest dla nas zaproszeniem do przyjrzenia się naszym relacjom z innymi osobami i środowiskami. Dzięki niemu możemy podjąć refleksję nad tym, jak dalej iść tą drogą w poczuciu większego szacunku, wzajemnego słuchania i współpracy.
Niech ten adwentowy czas będzie wypełniony refleksją, szukaniem Boga i modlitewnym wzywaniem „Marana tha”, a jednocześnie działaniem, które czyni nas Jego świadkami i uobecnia Go w naszym życiu.
