Skrót najważniejszych informacji miesiąca:
- Forum Wspólnot Lokalnych 2019
- Spotkanie Zespołu ds. Rodziny – temat przewodni: Seniorzy
- ’Chodzi nie tylko o migrantów’ – Orędzie Papieża Franciszka na Światowy Dzień Migranta i Uchodźcy w Kościele
- Aukcja charytatywna na rzecz stowarzyszenia Pomoc Kościołowi w Potrzebie
- Spotkania otwarte z medytacją w warszawskiej WŻCh
- Sesja dla Seniorów „Odpoczynek przy Źródle”
- Nowa prewspólnota w Poznaniu
- „Jan” – nowa poznańska wspólnota
- Czym nie jest rozeznanie duchowe?
- UWAGA! poszukujemy redaktorów do newslettera!
- Z cyklu: „Jak wspaniały jest ten świat”
- Na rekolekcje ignacjańskie…
Jonasz był uparty w swoich przekonaniach dotyczących wiary, a Pan był uparty w swoim miłosierdziu. Ponieważ Pan zawsze chce uzdrawiać, pragnie zbawiać, nie potępiać. #ŚwiętaMarta
— Papież Franciszek (@Pontifex_pl) October 8, 2019
Forum Wspólnot Lokalnych 2019
Drodzy Odpowiedzialni Wspólnot Lokalnych,
W dniach 26-27 października 2019 roku odbędzie się Forum Wspólnot Lokalnych na Morasku koło Poznania w domu rekolekcyjnym Sióstr Misjonarek Chrystusa Króla dla Polonii Zagranicznej http://www.dsj.mchr.pl/
Zapraszamy jak zwykle Koordynatorów i Animatorów Lokalnych, a w tym roku także Skarbników Lokalnych (dotyczy to zwłaszcza większych wspólnot). Zależy nam na tym, aby było 2-3 reprezentantów z każdego ośrodka.
Koszt pobytu to 80 złotych od osoby, oczywiście finansowane przez wspólnotę lokalną. Zaczniemy w sobotę o godzinie 10.00, a zakończymy obiadem w niedzielę.
W związku z rozpoczynającym się nowym rokiem formacyjnym życzymy Wam Bożego prowadzenia, wielu łask i owocnych spotkań we wspólnotach.
W imieniu Rady Wykonawczej
Marta Lewandowska-Harasimowicz
04.09.2019
Spotkanie Zespołu ds. Rodziny – temat przewodni: Seniorzy
„Nie idź za mną, bo nie umiem prowadzić. Nie idź przede mną, bo mogę za tobą nie nadążyć. Idź po prostu obok mnie i bądź moim przyjacielem.”
Te słowa Alberta Camus dobrze oddają klimat dyskusji i wniosków, jakie pojawiły się podczas spotkania Zespołu ds. Rodziny Wspólnoty Życia Chrześcijańskiego w Polsce poświęconego seniorom, które odbyło się 28 września 2019 roku w Toruniu.
Poza członkami Zespołu w spotkaniu uczestniczyły, między innymi, Aleksandra Pakalska i Teresa Błaszkiewicz, które wprowadziły w temat, dzieląc się swym doświadczeniem i spostrzeżeniami z pracy z seniorami odpowiednio w DPS i w opiece domowej.
Aleksandra Pakalska, po krótkim przedstawieniu sytuacji w Polsce i na świecie w kontekście starzenia się społeczeństwa, a także rodzajów zbiorowej opieki nad seniorami, zwróciła uwagę na podstawowe potrzeby osób starszych, które często nie są zaspokojone: potrzebę integracji (środowisko, rodzina, przyjaciele, znajomi, sąsiedzi), użyteczności i uznania, autonomii (niezależność bytowa i ekonomiczna), bezpieczeństwa i na potrzebę satysfakcji życiowej. Dodała, że te niedostatki wiążą się z wypadnięciem z wielu ról społecznych, związanych zarówno z życiem rodzinnym jak i zawodowym.
Opierając się na swoim doświadczeniu wolontariatu w DPS, podkreśliła, że pomimo prób zabezpieczenia podstawowych potrzeb bytowych mieszkańców, personel nie jest w stanie zaspokoić tych najgłębszych potrzeb, leżących w sferze psychicznej i relacyjnej. W tych osobach starszych odzywa się samotny człowiek, który bezgłośnie krzyczy, że nie chce, nie może i nie potrafi być sam, boi się anonimowości i osamotnienia, pojawia się gorycz, żal za życiem, bliskimi, którzy się nie kontaktują, nie pamiętają. Tak więc, myśląc o zaangażowaniu osób z WŻCh w wolontariat na rzecz seniorów w domach pomocy społecznej, należy pamiętać, że seniorzy cieszą się z odwiedzin, podarowanego czasu, uśmiechu, zainteresowania, rozmowy. Proszą – oczywiście nie wprost – by przynosić im przede wszystkim siebie, dawać poczucie, że nie są sami, że są ważni, że pamięta się o ich sprawach, urodzinach, imieninach, radościach, imionach dzieci, wnuków, troskach, dzieli się z nimi ich ból, obawy, trudności rodzinne i inne. Chcą uczestniczyć w normalnym życiu i jego rytmie. Ważne jest, by czasem po prostu razem trwać w milczeniu – to często wyraża więcej niż słowa, i nie unikać dotyku – łagodny dotyk, przytulenie, potrzymanie za rękę, pogłaskanie – daje choremu poczucie bezpieczeństwa.
* * *
Aleksandra Pakalska podkreśliła również, że to rodzina, w której dzieli się radosne i trudne doświadczenia codzienności jest podstawową jednostką wsparcia osoby starszej i żadna instytucja jej w tym nie zastąpi. DPS jest zawsze otoczeniem sztucznie zbudowanym. Często nawet najlepsza opieka i troska obcych ludzi nie jest w stanie zastąpić miłości i ciepła najbliższej rodziny. Bliskie więzi z najbliższą rodziną chronią człowieka przed poczuciem alienacji i wzmacniają odporność. Pobyt w zakładzie, a nie z rodziną – niezależnie od okoliczności trafienia do placówki – ludzie starzy często przeżywają jako poniżający, degradujący, negujący ich cały życiowy dorobek. Prelegentka opisała trudne procesy występujące u mieszkańców DPS związane z samotnością oraz zmianami zdrowotnymi. Podała wiele wskazówek do opieki nad osobami niewidzącymi lub w inny sposób niepełnosprawnymi. Wskazała również na problem niezaspokojenia potrzeb duchowych mieszkańców DPS, którzy wcześniej korzystali z sakramentów lub wspólnych nabożeństw. Jednym z pomysłów, które poddała, jest organizowanie wspólnych spotkań budujących więzi międzypokoleniowe. Seniorzy i młodzi potrzebują się wzajemnie.
Seniorzy to żywa historia, mądrość. Z drugiej strony młodzi mogą dać im swój zapał, siły fizyczne, entuzjazm, wiedzę o współczesnym świecie, pomoc w wielu codziennych czynnościach, a jednocześnie sami oswajają się ze śmiercią, chorobą, słabością, niepełnosprawnością. Na koniec Aleksandra Pakalska podkreśliła, że bardzo ważne jest tworzenie zespołów i integracja zasobów. Samotnie opiekun lub wolontariusz szybko się wypali. Żeby być dobrym dla innych, trzeba być dobrym dla siebie. Opowiedziała o materiałach Fundacji TZMO Razem Zmieniamy Świat, wspomagających opiekunów osób niepełnosprawnych (zob. https://www.youtube.com/channel/UCZE1KlQaOgXzA-Co9iKXokw).
Teresa Błaszkiewicz podzieliła się swoim doświadczeniem opieki domowej, wyciągając z tego pewne spostrzeżenia, które mogą posłużyć w odpowiedzi na pytanie, jakie wyzwania dla WŻCh niesie sytuacja seniorów w społeczeństwie. Rozpoczęła od tego, że dużą pomocą w początkowym okresie opieki nad osobą chorą lub niepełnosprawną mogą być filmiki instruktażowe dostępne obecnie w Internecie. Podkreśliła, że ważna jest pomoc i wsparcie dla opiekuna osoby chorej lub niepełnosprawnej (najczęściej syn lub córka w wieku emerytalnym lub przedemerytalnym), gdyż to on bierze na siebie główny ciężar opieki i nikt go nie zastąpi. Opowiedziała o programie Consultor, którego jest beneficjentem, a który niestety jest programem czasowym i nie wszędzie w Polsce taki program jest uruchamiany.
Podkreśliła takie elementy jak: pomoc pielęgniarska długoterminowa (64 h/mies.), godziny wytchnieniowe (10 h/mies.), treningi relaksacyjne (wówczas też jest zapewniona opieka), możliwość spotkań z psychologiem lub psychiatrą. Zwracając uwagę na powiększającą się liczbę seniorów w WŻCh i sytuację wspólnot składających się z osób w podobnym wieku i mniej więcej w tym samym czasie starzejących się i nie będących w stanie same sobie pomóc, podkreśliła, że taka starzejąca się wspólnota może być dalej potrzebna w WŻCh, podejmując misję modlitwy w intencjach poddawanych przez Wspólnotę. Wspólnota lokalna może, na przykład, co miesiąc wysłać kogoś do poprowadzenia spotkania w takiej wspólnocie, co byłoby cennym wsparciem i zapewnieniem kontaktu tych osób z „szerszym światem”.
W ramach dyskusji mówiono o cennej inicjatywie sesji dla seniorów, które organizuje Fundacja Vinea (https://www.vinea.org.pl/rozwoj/warsztaty). Jest to oferta dla osób, które są w wieku senioralnym, ale są jeszcze sprawne. Ważne jest jednak dla nich w tym czasie wsparcie duchowe i nade wszystko danie możliwości spotkania się.
W nawiązaniu do tego przypomniano, że rekolekcje dla chorych, współorganizowane od wielu lat przez WŻCh (https://wzch.org.pl/dzialalnosc/winda/) są skierowane również do osób w wieku senioralnym, a do wolontariatu w czasie rekolekcji zaproszeni są wszyscy członkowie Wspólnoty. Podkreślono przy okazji, że warto promować wolontariat zarówno wewnątrz Wspólnoty jak i poza nią. Bardzo wartościowym doświadczeniem jest pokorna pomoc w najzwyklejszych życiowych czynnościach.
Poddano pomysł organizacji spotkań z ciekawymi osobami w wieku senioralnym, które mogą podzielić się wspomnieniami i swoim doświadczeniem. Jako przykład podano spotkanie w Toruniu z dr Cecylią Iwaniszewską, astronomem a jednocześnie „człowiekiem-historią”, odznaczoną medalem „Za Zasługi dla Miasta Torunia”. Takie spotkania to doskonała okazja na budowanie mostów międzypokoleniowych. Podczas dyskusji mówiono również o tego typu wspólnych spotkaniach jak robienie wspólnych laurek, itp.
Zwrócono również uwagę na coraz bardziej rozwijające się uniwersytety trzeciego wieku, dające możliwość realizacji swoich zainteresowań przez osoby starsze, a także ciągłej aktywności intelektualnej i fizycznej.
Zauważono, że często opiekun nie wszystko wie, sytuacja go zaskakuje i nie zdąży się do niej przygotować, dlatego warto i trzeba takim osobom podpowiadać, informować je o różnych możliwościach, między innymi o możliwości tworzenia tzw. rodzinnych domów seniora (zob. https://www.domyseniora.pl/). Zauważono ponadto, że przez całe życie człowiek powinien przygotowywać się na swoją starość i poza dbaniem o kondycję fizyczną, psychiczną i duchową, mógłby zainwestować w animację wspólnoty sąsiedzkiej, gdyż od tego może zależeć, czy będzie mógł liczyć na opiekę sąsiedzką w czasie swojej własnej niepełnosprawności lub pomoc podczas opieki nad osobą chorą w swoim domu. Ciekawą inicjatywą było zaproponowanie, by raz w roku na spotkaniu wspólnoty podstawowej pojawiło się pytanie: Jak w tym roku przygotowywałem/am się do swojej starości?
Jednym z głosów w dyskusji było wyrażenie pragnienia, by w każdej wspólnocie lokalnej była grupa osób, która mogłaby wesprzeć członków WŻCh będących opiekunami w domu osób chorych lub niepełnosprawnych. W odpowiedzi na ten głos podkreślono, że nie potrzeba specjalnych kursów, by stać się wolontariuszem, choć kursy z pewnością są dużą pomocą w tym zaangażowaniu.
Zauważono ponadto, jak cenna jest pomoc w modlitwie seniorom i osobom chorym. Czasem nie pamiętają oni już słów modlitwy, albo mają kłopoty z czytaniem, a nawet mówieniem.
Zwrócono również uwagę na problem unikania tematu odchodzenia i śmierci przy chorym, a nawet mechanizm zaprzeczania, choć często chory czuje, w jakim jest stanie. To powoduje, że wzmaga się w nim osamotnienie w przeżyciu tego ważnego czasu.
W drugiej części spotkania Zespołu dokonano podsumowania niektórych działań w obszarze „rodzina” z ostatnich miesięcy. Justyna i MarcinTeliccy opowiedzieli o tym, jak rozwija się projekt Dostrzec więcej. Poza ciągłą pracą zespołu w Murowanej Goślinie, nawiązane zostały kontakty z wydziałami katechetycznymi kurii. Marcin dzielił się też polskim doświadczeniem z twórcą Dostrzec więcej, o. Nikolaasem Sintobin SJ, który z zainteresowaniem przyjął informację, że praktyka w Polsce pokazuje, iż projekt znakomicie nadaje się do pracy z młodzieżą. Jednym z cennych owoców kilkuletniej już pracy jest to, że młodzi ludzie, którzy byli zaangażowani w projekt, teraz sami aktywnie włączyli się w służbę w Kościele, wykorzystując poznaną metodę na przykład w przygotowaniu młodzieży do Bierzmowania. Metoda zaczęła być też wykorzystywana na lekcjach (np. wychowawczych).
Dorota i Grzegorz Gaborowie krótko opowiedzieli o warsztatach Zegara Rodzinnego, które odbyły się w Toruniu w maju 2019 roku. Nowym doświadczeniem był udział w warsztatach, poza małżeństwami, matki z dorosłą córką. Mówiły one, że był to dla nich ważny czas uporządkowania różnych trudnych spraw ciągnących się latami. Najbliższe warsztaty mają odbyć się w listopadzie w Poznaniu oraz po raz pierwszy w Lublinie.
’Chodzi nie tylko o migrantów’ – Orędzie Papieża Franciszka na Światowy Dzień Migranta i Uchodźcy w Kościele
Dziś, 29 września 2019, po raz kolejny obchodzimy w Kościele Światowy Dzień Migranta i Uchodźcy. Papież Franciszek przesyła nam poruszające orędzie 'Chodzi nie tylko o migrantów’, które mocno współbrzmi z troską o człowieka, świat, o jedność i integralność, o sprawiedliwość społeczną …
Przeczytajcie sami: Orędzie Papieża Franciszka na Światowy Dzień Migranta i Uchodźcy
Aukcja charytatywna na rzecz stowarzyszenia Pomoc Kościołowi w Potrzebie
Wspólnota Życia Chrześcijańskiego w Polsce pragnąc wesprzeć dzieło Pomocy Kościołowi w Potrzebie organizuje aukcję charytatywną, której przedmiotem jest fotografia ks. Seweryna Puchały, przedstawiająca Górę Oliwną AD 2018 oraz obraz Barbary Bakalarskiej „Trio”.
Cel szczególny aukcji to wsparcie finansowe dzieła PKWP skierowanego do chrześcijan żyjących w krajach muzułmańskich. Przykładem takiego państwa jest Pakistan, w którym obowiązuje bardzo surowe prawo – za każde bluźnierstwo przeciw Mahometowi, nawet jeśli nie jest potwierdzone dowodami, może być orzeczona kara śmierci. W praktyce zdarza się, iż przed rozprawą sądową, chrześcijanin posądzony o znieważenie Proroka lub Koranu jest linczowany przez wyznawców Islamu.
Jeśli dochodzi do procesu, obrona w takiej sprawie jest bardzo trudna, gdyż udowodnienie, że nie doszło do bluźnierstwa, skoro oskarżony jest chrześcijaninem, jest nie do wyobrażenia dla składu sędziowskiego. Na równi z presją przepisów prawa dołączają się również kapłani islamscy – imamowie, wprost żądając najsurowszej kary. Przypadek, który odbił się szerokim echem w świecie, to historia Asi Bibi, uniewinnionej ostatecznie w 2018 r. przez Sąd Najwyższy Pakistanu od zarzutu bluźnierstwa (proces w różnych instancjach trwał 8 lat).
Już dla tego jednego życia warto podjąć działania, które zwiększą skuteczność obrony przed pakistańskim sądem i przyczynią się do uzyskania pełnej wolności religijnej w tym kraju. Mamy nadzieję, że uzyskane z aukcji fundusze, zasilą dokładnie ten cel.
Barbara Bakalarska „Trio”
750,00 PLN
Seweryn Puchała, fotografia „Góra Oliwna”
240,00 PLN
Zasady aukcji
Wziąć udział w aukcji mogą tylko osoby pełnoletnie. Licytacja odbywa się poprzez wysłanie proponowanej kwoty zakupu podanej w walucie PLN na adres [email protected]. Wysłanie maila z propozycją kwoty jest równoznaczne ze zobowiązaniem, że zostanie ona wpłacona organizatorowi aukcji w dniu jej zakończenia, o ile będzie kwotą najwyższą z wylicytowanych. Aktualizacja ceny odbywa się raz na dobę i pokazywana jest tylko ta, która jest w danej chwili najwyższa. Dane uczestników są znane jedynie organizatorowi aukcji. Aukcja trwa do 24 października 2019 do godziny 23:59. Wartość postąpienia to minimum 30 zł lub jej wielokrotność.
Spotkania otwarte z medytacją w warszawskiej WŻCh
Sesja dla Seniorów „Odpoczynek przy Źródle”
W dniach 20-21 września 2019 w domu sióstr Elżbietanek w Puszczykowie k. Poznania odbyła się sesja dla Seniorów „Odpoczynek przy Źródle”, prowadzona przez ks. dr hab. Jerzego Grześkowiaka. Sesję zapowiadał wiersz:
„Złożę na Pańskim stole
człowieczą swoją dolę.
Wyjawię w Pańskim domu
żal nieznany nikomu.
Przed raju gospodarzem
położę garstkę marzeń.
Bogu na wysokości
opowiem swe radości.
Do rąk mu podam skrycie
codzienne moje życie”
Reflektowaliśmy wspólnie istotę Eucharystii i jej znaczenie w życiu chrześcijanina. Ksiądz Grześkowiak rozpoczął sesję od zobrazowania Eucharystii jako źródła, a zakończył ukazaniem jej jako szczytu. Ważnym elementem były rozważania na temat współofiarowania uczestników mszy świętej i zdanie: „EUCHARYSTIA MA OWOC W TYCH, KTÓRZY PRZEZ WIARĘ I MIŁOŚĆ ŁĄCZĄ SIĘ Z MĘKĄ CHRYSTUSA”. Medytacja prowadzona o Eucharystii, przygotowana przez osobę z naszej wspólnoty, była tematem w grupach dzielenia. Następnie ksiądz Jerzy wprowadził nas do pogłębionej rozmowy o sensie cierpienia. Największą radością było wspólne bycie, rozmowy i autentyczność dzielenia się sobą. Sesja ubogaciła zarówno seniorów, jak i nas, czyli opiekunów tej sesji. Dziękujemy Fundacji VINEA za dofinansowanie podróży naszego prowadzącego.
Nowa prewspólnota w Poznaniu
Dzieła prowadzone przez Wspólnotę Życia Chrześcijańskiego w Poznaniu – Rekolekcje w Życiu Codziennym i medytacje prowadzone w każdą pierwszą niedzielę miesiąca – zwiększyły zainteresowanie medytacją ignacjańską. Rozeznaliśmy, że to dobra okazja, aby zaprosić potencjalnych zainteresowanych do WŻCh. Pierwsze spotkania osób posiadających doświadczenie duchowości ignacjańskiej, które chciałyby kontynuować tę drogę z innymi ludźmi we wspólnocie, odbyły się w minionym roku formacyjnym. Wtedy jedna z istniejących wspólnot podstawowych otworzyła się na pewien czas i umożliwiła uczestnictwo w swoich spotkaniach nowym osobom – by w ten sposób nowe osoby mogły zasmakować charakteru naszych spotkań. We wrześniu br. Otworzyliśmy nową prewspólnotę, liczącą obecnie 15 osób. Do końca października będzie to grupa otwarta, przyjmująca nowych członków. Spotkania prewspólnoty odbywają się regularnie raz w tygodniu. Łączą ludzi zróżnicowanych pod względem życiowego doświadczenia, zainteresowań czy wykształcenia, ludzi dodajmy bardzo otwartych, którzy mają jeden wspólny cel – zbudowanie głębokiej i żywej relacji z Bogiem.
„Jan” – nowa poznańska wspólnota
Jesteśmy najmłodszą wspólnotą podstawową poznańskiej WŻCh. Zaczęliśmy spotykać się w maju 2017 r., po Rekolekcjach w Życiu Codziennym. Tworząc Prewspólnotę przez dwa lata wspólnie poznawaliśmy duchowość ignacjańską i siebie nawzajem, dostrzegając, że się różnimy. Odkryliśmy też wartość Wspólnoty jako środowiska wzrastania w wierze każdego z nas, co utwierdziło nas w chęci uczestniczenia w życiu Wspólnoty i decyzji o zamknięciu się naszej grupy wiosną 2019 r. Wtedy też sześcioro z nas zawarło Przymierze czasowe.
Przez jakiś czas trudno było nam wybrać imię dla naszej Wspólnoty. Posługiwaliśmy się roboczą nazwą „Wspólnota o nazwie znanej Duchowi Świętemu”. We wrześniu 2019 wybraliśmy imię „Jan”. Nie oznacza ono dla nas jednej osoby. To raczej spektrum zarówno postaci Janów ewangelicznych (lecz nie tylko), jak i treści, do których nas odnoszą. Pojęcia takie, jak „wskazanie na Jezusa”, „rozpoznanie Baranka Bożego”, „otwarcie na Ducha Świętego”, „Słowo Boże”, „spotkanie z Jezusem o dziesiątej”, „bycie uczniem”, „najbardziej umiłowany” nie wyczerpują odniesień. Wspólnota „Jan” liczy 12 osób. Koordynatorem jest Roma Radziszewska, animatorem jest Barbara Ginter –Matuszewska.
Czym nie jest rozeznanie duchowe?
Czym jest rozeznanie duchowe? A czym nie jest? Jak rozróżnić superego od sumienia? Na czym polega wsłuchiwanie się we własne sumienie? Jak rozpoznać osobę dojrzałą moralnie i duchowo? – tłumaczy Jacek Prusak SJ.
Pontyfikat papieża Franciszka sprawił, że w Kościele zarówno księża, jak i wierni coraz częściej słyszą zachętę do tego, aby kierowali się w życiu rozeznawaniem duchowym. Nic dziwnego, skoro papieżem jest jezuita, a „Reguły rozeznawania” należą do dziedzictwa duchowego, jakie Kościołowi pozostawił ich założyciel św. Ignacy z Loyoli w Ćwiczeniach duchowych. Dla papieża, jak i wszystkich jezuitów rozeznawanie nie jest jednak ogólnym terminem odnoszącym się do sposobu podejmowania decyzji, wskazującym na osobę o dobrym smaku czy przenikliwym spojrzeniu, która osądza rzeczy sprawiedliwie i postępuje mądrze. Dla nich rozeznawanie jest praktyką modlitwy w działaniu, wyrasta więc ono z duchowości Ćwiczeń. Można nawet powiedzieć, że jednym z głównych celów rekolekcji ignacjańskich jest uczenie (się) rozeznawania. Nie będzie więc przesadą powiedzenie, że rozeznawanie to pomost między duchowością ignacjańską a duchowością jezuicką, sposób komunikowania się ze sobą świeckich i duchownych, poszukujących indywidualnie i wspólnie woli Bożej.
W nauczaniu papieża Franciszka rozeznawanie woli Bożej jest jednak ściśle powiązane z sumieniem: „Tak jak Jezus podjął w swym sumieniu stanowczą decyzję, w duchu posłuszeństwa Ojcu, by pójść do Jerozolimy, gdzie dokonała się Jego śmierć i Zmartwychwstanie – również my powinniśmy nauczyć się wsłuchiwać w sumienie […]. Sumienie jest wewnętrzną przestrzenią słuchania prawdy, dobra, słuchania Boga, jest to wewnętrzna przestrzeń mojej relacji z Nim, który przemawia do mojego serca i pomaga mi rozeznać, zrozumieć drogę, którą muszę przejść, kiedy już zostanie podjęta decyzja, aby iść dalej i pozostać wiernym”4. W tym ujęciu życie moralne jest nierozdzielne od życia duchowego. Można zatem powiedzieć, że człowiek uformowany przez Ćwiczenia to osoba dojrzała moralnie, a więc taka, która w celu rozeznawania woli Bożej nauczyła się wsłuchiwania w sumienie. Co to oznacza w praktyce?
Pełny tekst do przeczytania na DEON
o. Jacek Prusak SJ
UWAGA! poszukujemy redaktorów do newslettera!
Moi drodzy! Ten elektroniczny biuletyn, który czytacie, doczekał się już 40 wydań. Od 2015 roku przesyłamy do Was informacje o życiu wspólnoty narodowej i światowej, świadectwa, wywiady, relacjonujemy ważne wydarzenia. Raz w miesiącu zbieramy dla Was z internetu to co dzieje się najważniejszego w kwestiach charyzmatu ignacjańskiego i życia Kościoła.
Aby pisać o rzeczach naprawdę wartościowych, ponadczasowych i wciąż aktualnych, poszukujemy do współpracy członków wspólnot, którzy mogliby raz w miesiącu zreferować życie ich wspólnoty lokalnej lub mieli jakiś ciekawy materiał publicystyczny, dotyczący ich doświadczenia WŻCh. Mile widziane polemiki oraz konkretne propozycje związane z wizją rozwoju WŻCh na najbliższe 5, 10, 20 lat.
Jeśli jesteś koordynatorem wspólnoty lub dzieła i chcesz powiadomić wspólnotę o tym, co robisz lub myślisz, masz jakieś refleksje co do swojej służby, także możesz śmiało pisać do redakcji newslettera.
W krótkich słowach – potrzebujemy współpracowników:
- korespondentów ze wspólnot podstawowych i lokalnych
- autorów tekstów
- redaktorów technicznych (aby stylistyka i interpunkcja była na jak najwyższym poziomie)
Harmonogram pracy nad newsletterem wygląda następująco:
- do 10 każdego miesiąca – zbieranie materiałów
- do 13 – korekta techniczna
- 14 – każdego miesiąca, wysyłka.
Adres do redakcji to [email protected]
Zachęcam do współpracy
Radosław Lebowski (doradca RW) WŻCH Kraków
Na rekolekcje ignacjańskie…
06.10-13.10.2019 Z indywidualnym prowadzeniem Kalisz
08.10-13.10.2019 Fundament, Fundament Plus Częstochowa
12.10-20.10.2019 I,II,III,IV,S – Mojżesz i …my Czechowice
12.10-20.10.2019 I, II, III Gdynia
15.10-20.10.2019 Fundament Zakopane
15.10-20.10.2019 Fundament Jastrzębia Góra
19.10-27.10.2019 I,II,III,IV, Synteza z Bibliodramą: „Jonasz – zbuntowany prorok” Częstochowa
19.10-27.10.2019 I, II, III, IV Kalisz
22.10-27.10.2019 Fundament Czechowice
22.10-27.10.2019 Fundament Gdynia
02.11-10.11.2019 I,II,III,IV,S – Synteza Klasyczna Czechowice
02.11-07.11.2019 Fundament Kalisz
05.11-10.11.2019 Fundament Częstochowa
05.11-10.11.2019 Fundament Warszawa Falenica
06.11-11.11.2019 Fundament Jastrzębia Góra
09.11-17.11.2019 I, II, z ind. prowadzeniem Gdynia
09.11-17.11.2019 I, II, III Kalisz
19.11-24.11.2019 Fundament Zakopane
23.11-01.12.2019 I,II,III,IV, Synteza klasyczna Częstochowa
26.11-01.12.2019 Fundament Kalisz
30.11-08.12.2019 I,II,III,IV,S- Pokochać jak Magdalena Czechowice
30.11-08.12.2019 I, II, III, IV, Synteza Warszawa Falenica
30.11-08.12.2019 Ignacjańskie z prowadzeniem indywidualnym Warszawa Falenica
30.11-08.12.2019 I, II, III, IV, T – ĆD z bibliodramą. Psalmy Zakopane
03.12-08.12.2019 Fundament Jastrzębia Góra
10.12-15.12.2019 Fundament, Fundament Plus Czechowice
10.12-15.12.2019 Fundament, Fundament Plus, Modlitwa prostoty Częstochowa
10.12-15.12.2019 Fundament Gdynia
10.12-15.12.2019 Fundament Zakopane
26.12-31.12.2019 SKB dla młodzieży (I i II st.) Gdynia
