Newsletter WŻCh w Polsce – maj 2017

Skrót najważniejszych informacji miesiąca:

• Rodzina. Dar i zadanie. Wyzwania naszych czasów
• Zgromadzenie Krajowe WŻCh w Portugalii
• WŻCh a migranci – spotkanie WŻCh w Barcelonie
• Wspomnienie o Wiesi
• Rekolekcje wspólnotowe Kaliskiej WŻCh w Świętej Lipce
• V Bal WŻCh w Chicago
• Jak podejmować duże i małe decyzje?
• Na rekolekcje Ignacjańskie w czerwcu…?
• Proszą nas o modlitwę w intencjach

Starajmy się zawsze o dobry styl naszego życia, pamiętając, w jakim celu i dla jakiej chwały istniejemy, pracujemy, walczymy i cierpimy.
— Papież Franciszek (@Pontifex_pl) 19 maja 2017

Rodzina. Dar i zadanie. Wyzwania naszych czasów

Spotkanie członków WŻCh z krajów europejskich
Poznań-Morasko, 28.04-01.05.2017

„Żadna rodzina nie jest doskonała i uformowana raz na zawsze,
ale wymaga stopniowego rozwoju swej zdolności do kochania” (AL 325)

28 kwietnia 2017 roku do podpoznańskiego Moraska przyjechało 25 osób z różnych krajów Europy: Belgii, Francji, Hiszpanii, Holandii, Malty, Włoch oraz Polski, aby podjąć refleksję na temat rodziny. Przyjechali ludzie zaangażowani w działania na rzecz rodziny, z wieloma doświadczeniami i gotowością do dalszej pracy.

Czytaj więcej…

Zgromadzenie Krajowe WŻCh w Portugalii

W roku obchodów 100. rocznicy objawień w Fatimie i w atmosferze oczekiwania na przyjazd papieża Franciszka, portugalskie WŻCh przeżywało trzydniowe Zgromadzenie Krajowe. Duch Święty „przywiał” im nową Radę Wykonawczą: Sérgio Diz Nunes SJ (asystent), Carla Rebelo (prezydent), Luís Pires, Isabel Porto, Ana Melo and Joao Cordovil. Możemy ich zobaczyć na zdjęciu. Przesyłają nam braterskie pozdrowienie, prosząc o wsparcie modlitewne.

WŻCh a migranci – spotkanie WŻCh w Barcelonie

Zaangażowanie członków Wspólnoty Życia Chrześcijańskiego w pomoc uchodźcom i migrantom sięga daleko wstecz, przed okres wielkiej fali uchodźców, która zaczęła napływać do Europy wskutek tak zwanej Arabskiej Wiosny. Dziś problem staje się szczególnie palący, a wspólnota apostolska, jaką jesteśmy, jest wezwana do odczytania i podjęcia tego znaku czasu. Temu zagadnieniu poświęcone było Spotkanie Europejskiej Sieci Apostolskiej do spraw Migracji, Wspólnoty Życia Chrześcijańskiego, które miało miejsce w Barcelonie, w kwietniu tego roku. Zapraszamy do lektury.

Wspomnienie o Wiesi

W moim sercu zawsze wybrzmiewają te słowa, kiedy czyjeś życie zatrzymuje się dla tego świata: „Śpieszmy się kochać ludzi, tak szybko odchodzą, zostają po nich buty i telefon głuchy” – to jeden z najbardziej znanych wierszy ks. Jana Twardowskiego wyrażający prawdę o przemijaniu i miłości.

22 kwietnia 2017 roku, w wigilię Święta Miłosierdzia Bożego, odchodzi do domu Ojca w wieku 54 lat Wiesława Serwatko. Wiesia – nasza koleżanka, siostra w Chrystusie Panu i członek wspólnoty WZCh. Po wyczerpującej chorobie przegrywając bitwę z nowotworem, wygrywa najważniejszą walkę o życie wieczne.

Była w naszej prewspólnocie od 2014 roku. Niewiele czasu te dwa i pół roku. Jednak wniosła swoją obecnością wiele siebie samej, takiej autentycznej stającej się świadkiem życia w wierze. Już po kilku spotkaniach była pewna, że to jej miejsce i tak zaczęła swoją wędrówkę z duchowością ignacjańską. Prewspólnota stała się dla niej jak rodzina. „Jesteście dla mnie jak rodzina” – stwierdziła na jednym ze spotkań. Odtąd z tą rodziną szła drogą WŻCh. Sumiennie uczestniczyła w spotkaniach, jeździła na rekolekcje ignacjańskie, a kilka miesięcy przed odejściem do Pana, była na III Tygodniu Ćwiczeń Duchowych. Przygotowała się na przejście… zarówno podczas rekolekcji, jak i porządkując sprawy ziemskie, by nikomu nie zrobić kłopotu…

Odwiedziliśmy Wiesię w czasie jej choroby w jej domu rodzinnym u mamy, potem w hospicjum w Łomży – wspomina Krysia. Zawsze była pełna głębokiej radości. Nie tylko dzieliła się sobą i swoim życiem, ale była zainteresowana tym, co dzieje się u nas.

Modliliśmy się jako prewspólnota, za wstawiennictwem Sługi Bożego Kardynała Stefana Wyszyńskiego, o uzdrowienie Wiesi. Przez tę modlitwę czuliśmy się jeszcze bardziej w siostrzanej zażyłości z nią. Dla tych, którzy nie zdążyli poznać osobiście Wiesi, stała się także bliską osobą poprzez więź duchową, dzięki modlitwie. Cały czas była w nas nadzieja na cud uzdrowienia, rósł nasz podziw dla jej odwagi i mężnego znoszenia cierpienia. Wprowadzał w zdumienie pokój, jaki miała w sercu i zaufanie Bogu, które rosło tym bardziej im bardziej słabły jej fizyczne siły. Współprzeżywanie jej drogi cierpienia przypadało na Wielki Post… Takie było to dojrzewanie do krzyża – bramy Pana, aby przez nią wejść do uczestnictwa w wiecznej chwale.

Jest taka cisza, w której słyszysz niesłyszalnego. Jest taki moment, kiedy zdjęcie wyjęte z szuflady przywołuje uśmiech i łzę w kąciku oka, tańczącą niczym baletnica i chwilę „potem cisza normalna więc całkiem nieznośna (…) kiedy myślimy o kimś zostając bez niego” i w tym milczeniu wybrzmiewają słowa łagodne, ciepłe. Słowa napomnień z miłością kierowane do najbliższych, pokazując drogowskaz co tak naprawdę ma wartość, a co jest marnością. Taka była Wiesia – z troską słuchająca, wspierająca. W milczeniu krzyża słuchała głosu Tego który JEST i całą sobą to niesłyszalne przekazywała nam, swoją postawą wobec życia, wobec nadchodzącej śmierci – rzeźbiarki dusz. To wszystko sprawiło, że przemiana duchowa jaka się dokonywała w niej, to był ten wymodlony cud uzdrowienia. Tylko w innym nieco kształcie niż nasze ludzkie wyobrażenia oczekiwały.

„Jest takie czekanie, które już jest spotkaniem…” te słowa z piosenki Antoniny Krzysztoń, przytoczone podczas Mszy św. pogrzebowej za Wiesię, zostaną z nami na zawsze. Podobnie jak i nasze ostatnie spotkanie w hospicjum w Łomży, półtora miesiąca przed jej śmiercią. Wiesia pozostaje świadkiem najpiękniejszego spotkania, jakie może się zdarzyć, spotkania z żywym Bogiem…

Na pogrzebie kapłan, który odwiedzał ją w hospicjum powiedział, że Wiesia doznała uzdrowienia duchowego – „Jestem przekonany, że Wiesia jest już w niebie”. My też mamy takie przekonanie i modlimy się za nią prosząc o jej wstawiennictwo za nas w niebie. Traktujemy Wiesię nadal jako członka naszej prewspólnoty.

„Odchodzi człowiek i cóż po nim zostaje prócz garści wspomnień…” to fragment jednej z piosenek, gdzie przemijanie – towarzysz naszego życia nieodłączny, tak jak i siostra śmieć stają na drodze każdego człowieka. Choć ten czas spotkania nie jest zaplanowany w naszym kalendarzu Outlooka i nie wyświetla się komunikat z przypomnieniem z odpowiednim wyprzedzeniem przed spotkaniem, to w Bożych planach jest zaplanowane. To Bóg wzywa nas, abyśmy każdego dnia byli gotowi na spotkanie z Nim „bo jest chwila taka, w której bieg życia ustaje (…), kiedy będę musiał stanąć przed Twą twarzą Panie, spojrzeć w niebo, ujrzeć Twe oblicze i bez strachu chciałbym patrzeć na całe me życie”.

Sposób, w jaki człowiek spotyka się z własną śmiercią, to największy egzamin, jaki przychodzi nam zdać w życiu. Wiesia zdała go na najwyższym poziomie. W wieku 54 lat nie chce się umierać. Wiesia zapewne też nie chciała. Sposób, w jaki przyjmowała swoją chorobę, jej kolejne nawroty, aż po świadomość ostatniej diagnozy, jest i pozostanie dla mnie niezapomnianym świadectwem jej osobistego spotkania z Bogiem. Spotkania z Tym, który ją uzdolnił do niesienia jej krzyża i bezgranicznego zaufania do Boga. Do końca promieniował z niej głęboki pokój, a także troska o innych i serdeczny uśmiech, pomimo własnej choroby.

Wiesiu dziękujemy Ci za Twoją postawę i świadectwo wiary jakie pokazałaś swoim życiem – świadectwo dojrzałego przygotowania się do spotkania i przejścia na drugi brzeg. Zapamiętamy Cię uśmiechniętą otwartą, prostolinijną i autentyczną. Będzie nam Ciebie brakować we wspólnocie.

Dziękujemy wszystkim, którzy włączyli się w modlitwę za Wiesię.

Prewspólnota z Warszawy – Krystyna, Maria, Anita, Beata i Joanna

Rekolekcje wspólnotowe Kaliskiej WŻCh w Świętej Lipce

Kochani w tym roku mieliśmy szczęście być na rekolekcjach wspólnotowych u Matki Bożej – w Świętej Lipce w czasie 28.01 do 5.02. 2017. Można śmiało powiedzieć, że to był piękny prezent od Pana Boga. Rekolekcje prowadził ojciec Aleksander Jacyniak, który bardzo nas zaskoczył treścią rekolekcji, którą niżej prezentuje.

• XX wiek – Wielki Piątek dziejów i jego największe Golgoty.
• Wielka Sobota wrogów Jezusa
• Wielka Sobota- podchodzących do Jezusa z obojętnością
• Wielka Sobota jezusowych uczniów i przyjaciół.
• Wielka Sobota Maryi.
• Wielka Sobota dziejów.
• Jak być pielgrzymem pośród Wielkiej Soboty dziejów.
• Podążanie do Emaus.
• Droga Tomasza do uwierzenia w Zmartwychwstałego.
• Spotkać Zmartwychwstałego- zawierzyć drugiemu człowiekowi, zawierzyć modlitwie.
• Spotkać Zmartwychwstałego; wspólnota, Eucharystia.
• Wniebowstąpienie Jezusa.
• Misyjność Kościoła.
• Moja misja w Kościele.

Podejmowaliśmy również refleksję na relacjami chrześcijaństwa z islamem, nietolerancją i dyskryminacją chrześcijan w Europie, mieliśmy okazję wejść w tematy współczesnej rzeczywistości i naszego w niej funkcjonowania.

Bogactwo tematów, było nie do przecenienia. Poruszały i przemieniały one dogłębnie nasze serca, poszerzały nasze horyzonty, stawiały nam pytania i jednocześnie udzielały odpowiedzi, a przede wszystkim bardzo nas wzmacniały, ugruntowały w wierze oraz wlały w nas wielką nadzieję i pokazały nowe możliwości do działania. Ufam, że również wydają dobre owoce naszego apostolstwa.

Rekolekcje wspólnotowe bardzo cementują i wzmacniają wspólnotę, pokazują to, co jest wspólną wartością, co łączy, a rzeczy trudne pokazują we właściwej proporcji do rzeczy ważnych.

Takie rekolekcje polecam, każdej wspólnocie. Nie zastanawiajcie się wiele, zbierzcie grupę, zadzwońcie do ojca Olka i w drogę. Jest on otwarty na każdą wspólnotę, każdy temat, każdy czas trwania rekolekcji. To, co sobie ustalicie we wspólnocie, chętnie podejmie, dobrze doradzi i niejednym zaskoczy.

Najlepszy czas na rekolekcje to miesiące: październik- kwiecień. Jest tam w tedy idealna cisza, bajeczna przyroda, przepiękne jezioro, a powietrze czyste jak kryształ. Muszę też wspomnieć o dobrych warunkach lokalowych w nowo wyremontowanym Domu Pielgrzyma i bardzo dobrej kuchni.

Święta Lipka nazywana przez wielu Częstochową północy, jest miejscem przepięknym, pełnym majestatu, wymarzonym na rekolekcje, dni skupienia i wypoczynek.

Matka Boża – Matka Jedności Chrześcijan, latem od maja do września ściąga rzesze pielgrzymów, a pozostałe miesiące to idealny czas na rekolekcje, dni skupienia, sesje, wypoczynek. To co nas całkowicie zaskoczyło to wspaniały dojazd do Świętej Lipki. Z Kętrzyna jest wiele autobusów do Świętej Lipki, a do Kętrzyna jest bardzo dobry dojazd z każdego miasta w Polsce.

Z Panem Bogiem – Kamila Krytowska – koordynator

V Bal WŻCh w Chicago

W sobotę 29 kwietnia 2017 roku, już po raz piąty, odbył się Bal Wspólnoty Życia Chrześcijańskiego w Resurrection Hall przy Bazylice św. Jacka w Chicago. Uczestniczyło w nim ponad 150 osób pomimo niesprzyjającej deszczowej i zimnej pogody.

Społeczność chicagowska w przeróżny sposób poparła naszą charytatywną imprezę. Zarówno biznesy jak i osoby prywatne ofiarowały donacje oraz nagrody na loterię fantową a polonijne Radio Deon pomogło rozpropagować nasz Bal. Członkowie WŻCh hojnie ofiarowali swój czas i siły na przygotowanie Balu.

Po oficjalnym powitaniu, goście zostali zaproszeni do szwedzkiego stołu na pyszny obiad, który obfitował w tradycyjne polskie dania takie jak: gołąbki, karkówka, pulpety w sosie, krokiety z barszczem czerwonym, bigos, pierogi, kasza gryczana, sałatki. Oprócz kuchni polskiej były też dania włoskie jak pasta i kurczak. Bufet był elegancko przygotowany i bardzo smaczny. Cały obiad sponsorowany był przez lokalne biznesy, restauracje, sklepy i hurtownie.

Nie zabrakło również na deser „słodkiego stołu”, na którym można było znaleźć wiele smacznych ciast takich jak: serniki, szarlotki, pączki, rogaliki i inne pyszności. A to wszystko dzięki naszym sponsorom – polonijnym piekarniom.

Po zaspokojeniu ciała, przyszedł czas na pokrzepienie ducha – a więc na „tańce, hulanki i swawole”. Imprezę rozpoczął pokaz tańca dzieci, uczniów Elite Dance Club. Po czym właściciel klubu, Greg Rykowski, zaprosił wszystkich gości na parkiet na profesjonalny mini kurs tańca. W niedługim czasie uczestnicy nauczyli się podstawowych kroków samby.

Po kursie parkiet zapełnił się i goście bawili się wyśmienicie przy polskich i zagranicznych przebojach a całość prowadził DJ Łukasz.

Podczas zabawy sprzedawane były losy na loterię. Goście chętnie je kupowali, ponieważ nagrody na loterie w tym roku były bardzo atrakcyjne. Główną nagrodą była wycieczka do Kalifornii i Parków Narodowych, a oprócz niej do wygrania były nagrody pieniężne, karty upominkowe, biżuteria, i wiele innych. Goście z niecierpliwością czekali na tą chwile, kiedy było losowanie. Jedna osoba została potrójnie uszczęśliwiona, bo oprócz wygrania nagrody głównej, stała się posiadaczem złotego pierścionka zaręczynowego i 300 dolarów gotówki.

Pozyskane fundusze zostaną przeznaczone na dzieła apostolskie WŻCh między innymi na Adopcję Serca i wsparcie dzieła Pro-Life. Dziękujemy organizatorom i sponsorom Balu za wielkie serce i do zobaczenia za rok. (MK)

Jak podejmować duże i małe decyzje?

Spotkamy się już za niecałe dwa tygodnie w Domu Rekolekcyjnym św. Józefa u ss. Misjonarek Chrystusa Króla dla Polonii Zagranicznej na Morasku, aby zapoznać się z teorią i praktyką podejmowania decyzji, które przybliży nam o. Leszek Mądrzyk SJ.

Jeśli potrzebujesz zmierzyć się z tym tematem, bo np. masz skłonność do bycia „wahadłem”, to przypomnę Ci tylko, że sesja odbędzie się w dniach 9-11 czerwca 2017 roku i to już ostatni dzwonek, aby do nas dołączyć!

Wszystkie potrzebne informacje znajdziesz na stronie WŻCh Poznań: http://www.wzch.poznan.pl/p/sesje.html

Pozdrawiam serdecznie,
Michał Wąsowski

Na rekolekcje Ignacjańskie w czerwcu…?

• Fundament, Zakopane (06.06.2017 – 11.06.2017)
• Spotkania Małżeńskie – rekolekcje dla małżeństw, Gdynia (09.06.2017 – 11.06.2017)
• Fundament, Gdynia (13.06.2017 – 18.06.2017)
• Modlitwa Jezusowa – Boże Ciało, Falenica (14.06.2017 – 18.06.2017)
• Jak modlić się w codzienności? Zakopane (16.06.2017 – 18.06.2017)
• Modlitwa Jezusowa – sesja weekendowa, Falenica (16.06.2017 – 18.06.2017)
• I, III, Gdynia (24.06.2017 – 02.07.2017)
• Szkoła Kontaktu z Bogiem (rekolekcje ignacjańskie dla młodzieży), Czechowice (26.06.2017 – 30.06.2017)
• I, III, S – Między miłością a zdradą. Kobiety Starego Testamentu, Zakopane (26.06.2017 – 04.07.2017)
• Fundament, Kalisz (27.06.2017 – 02.07.2017)

Proszą nas o modlitwę w intencjach

• Bardzo proszę o modlitwę w intencji Krzysztofa o pomyślne rozwiązanie jego bardzo skomplikowanych problemów osobistych oraz o pokój, nadzieję i mądrość serca w podejmowaniu decyzji. Proszę o szczególną opiekę Matki Bożej nad Krzysztofem.
• Proszę o modlitwę w znanej Bogu intencji. Proszę też o modlitwę za mamę, aby otrzymała ulgę w cierpieniu oraz za tatę, aby nie stracił cierpliwości i dalej się nie opiekował.
• Proszę o modlitwę za moją kuzynkę Patrycję, aby podjęła zgodną z wolą Bożą decyzję w sprawie poślubienia (lub nie) Mariusza (ślub planowany jest na 8 lipca).
• Proszę o modlitwę w intencji dziewiętnastoletniego Jakuba dręczonego przez odczucia homoseksualne. O dar wolności od dotychczasowego życia i pozbycie się jakichkolwiek pragnień homoseksualnych. O siłę do walki o prawdziwą miłość i rodzinę
• Szczęść Boże. Bardzo proszę o modlitwę w intencji uratowania małżeństwa Agnieszki i Łukasza, o uzdrowienie ran i Światło Ducha Świętego dla nich.
• Proszę o łaskę uleczenia mnie z choroby i pomyślny przebieg operacji
• W BOGU WIADOMYCH INTENCJACH
• Boże Wszechmocny rozwiąż moje problemy finansowe Ty wiesz o mojej potrzebie, ratuj mnie.
• Proszę o modlitwę w intencji wynagradzającej Bogu za grzechy okultyzmu popełnione przeze mnie i członków mojej rodziny oraz za grzechy aborcji dokonane przez moich bliskich i przodków. W intencji przebłagalnej, o darowanie i odkupienie win członkom mojej rodziny spowodowanych okultyzmem i aborcją. W intencji uwolnienia mnie i mojej rodziny od okultyzmu i jakichkolwiek zainteresowań związanych z okultyzmem oraz całkowitego zerwania z nimi jakichkolwiek więzów. O zerwanie ze złem, nawrócenie i przemianę życia wszystkich członków mojej rodziny. O całkowite i trwałe uzdrowienie mnie i członków mojej rodziny z depresji i zaburzeń odżywiania. O ochronę mnie i wszystkich członków mojej rodziny przed okultyzmem, depresją, jakimikolwiek zaburzeniami i chorobami psychicznymi.
• Błagam o modlitwe o rozwiazanie bardzo ciezkiej sytuacji. Bardzo dziekuje. Ks. Wojciech

materiał pochodzi ze skrzynki intencji modlitewnych na wzch.krakow.pl