Skrót najważniejszych informacji miesiąca:
- Na dobry początek … pozwól odnowić siebie
- “Wspólnie odbudujmy Szkołę w Maluli w Syrii”
- Adopcja serca
- Marta komentuje dla Zdrapki Wielkopostnej…
- Zdrapkowa Mapa Polski 2017
- Rekolekcje Internetowe 2017 rozpoczęte!
- Na rekolekcje ignacjańskie…
- Proszą nas o modlitwę w intencjach…
- Medytacja 18.02.2017
- Silence Martina Scorsese
Proszę was, budujcie mosty, a nie mury, zło zwyciężajcie dobrem, a zniewagę przebaczeniem i żyjcie w pokoju ze wszystkimi.
— Papież Franciszek (@Pontifex_pl) 18 marca 2017
Na dobry początek … pozwól odnowić siebie
Kilka myśli na początek Wielkiego Postu
Wielki Post jest uważany za czas wewnętrznej przemiany, w którym nie myśli się tylko o sobie, ale wybiera rezygnację z czegoś na rzecz innych oraz dialog z Bogiem, aby dostrzec to, co istotne. Rozpoczynamy nową jakość wielkopostnej drogi. To już kolejna edycja „odsłaniania” propozycji praktyk/ćwiczeń, które mają pomóc w głębszym doświadczeniu siebie i swojej codzienności (świata) w perspektywie Boga. Będziemy czynić to, co czyni wielu, ale tym razem chcemy zaangażować się „bardziej”. Z większą uwagą, z żarliwą konsekwencją, czasami pod prąd zniechęcenia lub zmęczenia stawiać kroki i iść…
Tegoroczny Wielki Post każe nam na nowo podjąć konfrontację z Jezusem Chrystusem, by stawać się chrześcijanami bardziej zaangażowanymi w dawaniu świadectwa wartościom ludzkim i ewangelicznym w świecie. Te „czterdzieści dni” zapraszają nas do podjęcia procesu odnowienia wiary: nadania jej nowych kształtów indywidualnych i społecznych, uczynienia jej bardziej osobistą i bardziej zaangażowaną. Wymaga ona ciągłego zrozumienia i pogłębiania, aby być ciągle żywą. Wszelkie zmiany bowiem pozostaną nieskuteczne, jeżeli wiara nie nabierze na nowo żywotności, stając się głębokim przekonaniem i rzeczywistą siłą.
“Wspólnie odbudujmy Szkołę w Maluli w Syrii”
W niedzielę 5 marca 2017 r. w Galerii U Jezuitów w Poznaniu odbyła się charytatywna akcja pod hasłem “Wspólnie odbudujmy Szkołę w Maluli w Syrii”. W programie były koncerty zespołów Projekt Ambasador i Pinokio Brothers, pokaz filmów dokumentalnych poświęconych sytuacji chrześcijan w Syrii, aukcja rysunków syryjskich dzieci, kawiarenka z domowymi wyrobami oraz rozprowadzanie Zdrapki Wielkopostnej. Dochód z imprezy przeznaczony został całkowicie na odbudowę konkretnej szkoły w Maluli, zbombardowanej w czasie działań wojennych w Syrii. Wydarzenie zorganizowali: Fundacja Jezuickiego Ośrodka Kultury i Rozwoju VINEA, Papieskie Stowarzyszenie Pomoc Kościołowi w Potrzebie, Centrum Integracji Kulturalnej GALERIA U JEZUITÓW, ojcowie jezuici w Poznaniu oraz Wspólnota Życia Chrześcijańskiego w Poznaniu.
To wielka radość, zwłaszcza jak się tworzy coś razem i takie mamy dobre doświadczenie z tego co się zadziało: zjednoczył nas dobry cel, bardzo konkretny i bliski sercu wielu osób. Zespoły zagrały charytatywnie, pomagali nam też wolontariusze z jednej z poznańskich parafii, zjawiło się wiele hojnych i otwartych osób, toteż aukcja rysunków wzbudziła pozytywne emocje. Za sprawą refleksyjnych tekstów śpiewanych przez oba zespoły, mogliśmy sobie też uświadomić jak w bardzo komfortowej sytuacji jesteśmy my tutaj… Radością była również modlitwa, którą zakończyliśmy spotkanie.
Gdy planowaliśmy to wydarzenie w styczniu, nie mieliśmy pojęcia, że idealnie wpiszemy się w papieską intencję misyjną na marzec: Aby prześladowani chrześcijanie doświadczyli wsparcia całego Kościoła przez modlitwę i w postaci pomocy materialnej. Chwała Panu i Jego prowadzeniu!
Całe wydarzenie trwało 3 godziny, stworzyliśmy niezwykłą atmosferę, o czym napisała jedna z uczestniczek: cieszę się, że mogłam chociaż chwilę doświadczyć tej wspólnoty J Zebraliśmy ponad 6 tysięcy złotych (!), ale koszty to 1,7 tys. Jednak dziś możemy ostatecznie stwierdzić, że szkoła w Maluli otrzyma ponad 6 tys. Zł, ponieważ Wspólnota WŻCh z Wrocławia rozprowadzała Zdrapkę Wielkopostną w swoim mieście, łącząc się z naszą intencją i przelali na ten cel 1647 złotych! Chwała Panu!
Marta Lewandowska-Harasimowicz, Płomień, Poznań
Adopcja serca
„Nauka potrzebna jest do poznawania świata, a wiara konieczna jest do czynów i postępowania”. Max Planck
W Niedzielę 26 lutego 2017 roku, w Jezuickim Ośrodku Milenijnym wolontariusze „Adopcji Serca” wraz w wolontariuszami WŻCh przeprowadzili coroczną akcję naboru nowych opiekunów dla ubogich dzieci z krajów trzeciego świata. „Adopcja Serca” to duchowa i finansowa pomoc biednym dzieciom z krajów misyjnych. Dzięki wspólnemu działaniu 21 dzieci z Madagaskaru i jedno dziecko z Kirgizji będzie mogło kontynuować naukę w szkole podstawowej lub średniej przez kolejny rok. Dla ubogich dzieci z krajów trzeciego świata edukacja jest jedyną szansą na lepszą przyszłość. Na Madagaskarze dzieci należące do programu „Adopcja Serca” uczęszczają do prywatnej szkoły, otrzymują przybory szkolne oraz ciepły posiłek. Szkoły prowadzone przez misjonarzy przekazują nie tylko wiedzę ale także wiarę. (AF)
Marta komentuje dla Zdrapki Wielkopostnej…
Zdrapkowa Mapa Polski 2017
Kliknij w mapę, aby sprawdzić, gdzie WŻCh dotarło z ćwiczeniami wielkopostnymi w tym roku.
Codziennie na FB zdrapkowe zadania są komentowane i ich przesłanie rozszerzane.
Rekolekcje Internetowe 2017 rozpoczęte!
Tylko w Bogu moje jest zbawienie, w Nim jedynie duszy ukojenie. Moja chwała i Skała – w Nim pokładam mą nadzieję…” – to wyznanie wiary i ufności rozbrzmiewało w niedzielę 12 marca 2017 roku o godz. 15 w kaplicy Kolegium Ojców Jezuitów.
Siódme już Rekolekcje Internetowe w Trójmieście – przeżywane w tym roku pod hasłem „Boże, gdzie jesteś?” – rozpoczęły się uroczystą Eucharystią, w której uczestniczyli rekolektanci, a także ich Rodziny i Przyjaciele.
Mszy Świętej koncelebrowanej przewodniczył o. Jarosław Kuffel SJ – odpowiedzialny za tegoroczne rekolekcje ze strony Towarzystwa Jezusowego.
Eucharystię współkoncelebrowali: o. Grzegorz Jankowski SJ – dyrektor Ignacjańskiego Centrum Formacji Duchowej (ICFD) w Gdyni oraz o. Artur Wyzina SJ – pracujący w Zespole Szkół Jezuitów w Gdyni.
W homilii, którą wygłosił o. Grzegorz Jankowski SJ, podkreślił On – nawiązując do czytań przeznaczonych na tę niedzielę – że miejsce naszej rekolekcyjnej modlitwy jest miejscem uprzywilejowanym.
Przywołał też przykład założyciela Zakonu Jezuitów: „Święty Ignacy podchodził do miejsca spotkania z Bogiem jako do miejsca świętego, miejsca przyjaznego, miejsca niezwykłego. Spróbujmy popatrzyć na nasze zwykłe miejsca modlitwy jako na miejsca niezwykłe…”
O. Grzegorz zwrócił również uwagę, że spotkanie z Bogiem na drodze rekolekcji ignacjańskich – także tych odprawianych w formie „rekolekcji w życiu codziennym” – wiąże się z pewnym wysiłkiem: „Wiemy, że to co trudne, potem lepiej smakuje. Pewien trud bardziej nas zakorzenia w czymś nowym, daje smak pewnego zwycięstwa – i do tego nas zaprasza Pan Bóg: do Ćwiczeń Duchownych: do pewnej wierności, pewnej systematyczności. I wtedy, gdy damy Bogu naszą systematyczność i wierność, to Bóg uczyni resztę”.
Wchodząc więc w ten święty rekolekcyjny czas niezwykłych spotkań z Bogiem w ciągu najbliższych 4 tygodni – przeżywajmy każdy z tych dni z wielką otwartością serca. Wierzymy, że Pan Bóg sam będzie – dzień po dniu – na nasze pytanie albo wołanie „Boże, gdzie jesteś?” odpowiadał tak, jak tylko On umie odpowiedzieć.
W imieniu ekipy Rekolekcji Internetowych w Trójmieście –
Agnieszka Skowrońska
Na rekolekcje ignacjańskie…
- Fundament, Zakopane (21.03.2017 – 26.03.2017)
- I, II, III, S – klasyczna (A. Hajduk SJ), Czechowice (21.03.2017 – 29.03.2017)
- Całym sercem. Dni skupienia dla osób konsekrowanych (K. Dyrek SJ), Częstochowa (24.03.2017 – 26.03.2017)
- W zgodzie ze sobą, Gdynia (24.03.2017 – 26.03.2017)
- Rekolekcje dla narzeczonych, Kalisz (24.03.2017 – 26.03.2017)
- I, II Tydzień ĆD, Ciechocinek (30.03.2017 – 07.04.2017)
- Jak podejmować dobre decyzje, Kalisz (31.03.2017 – 02.04.2017)
- Rekolekcje dla osób po stracie dziecka, Gdynia (31.03.2017 – 02.04.2017)
- I, II, III, S – Śladami św. Ignacego (K. Dyrek SJ), Częstochowa (01.04.2017 – 09.04.2017)
- I, II, III, S – Mężczyźni Nowego Testamentu, Zakopane (01.04.2017 – 09.04.2017)
Proszą nas o modlitwę w intencjach…
- W środę 22 marca ma odbyć się „zabieg” aborcji eugenicznej na znanym Bogu dziecku – módlmy się, aby do tego nie doszło, o nawrócenie dla matki i ojce tego człowieka.
Medytacja 18.02.2017
- Znak Krzyża św.
- Modlitwa przygotowawcza zwyczajna: Proszę Cię Boże, Panie mój, aby wszystkie moje zamiary, decyzje i czyny były skierowane w sposób czysty do służby i chwały Twojego Boskiego Majestatu.
- Wprowadzenie I (Fragment Ewangelii wg św. Łukasza, Łk 19, 1-6)
Potem [Jezus] wszedł do Jerycha i przechodził przez miasto. A [był tam] pewien człowiek, imieniem Zacheusz, zwierzchnik celników i bardzo bogaty. Chciał on koniecznie zobaczyć Jezusa, kto to jest, ale nie mógł z powodu tłumu, gdyż był niskiego wzrostu.
Pobiegł więc naprzód i wspiął się na sykomorę, aby móc Go ujrzeć, tamtędy bowiem miał przechodzić. Gdy Jezus przyszedł na to miejsce, spojrzał w górę i rzekł do niego: «Zacheuszu, zejdź prędko, albowiem dziś muszę się zatrzymać w twoim domu». Zeszedł więc z pośpiechem i przyjął Go rozradowany.
Obraz do modlitwy: Użyj swojej wyobraźni, by stać się uczestnikiem tej sceny. Spróbuj zobaczyć tłum, usłyszeć jego gwar, poczuć zapach, jaki unosił się w powietrzu.
(1-minutowe rozmyślanie)
Wprowadzenie II (Prośba o owoc modlitwy) : proszę Cię Panie Jezu, abyś pomagał mi prawdziwie spotykać się z Tobą w moim życiu.
- Punkta:
Punkt 1: Chciał zobaczyć…
Zacheusz chciał zobaczyć Jezusa. Mimo, że bogaty i na wysokim stanowisku, to jednak mógł się czuć na marginesie społeczeństwa, bo był przecież zwierzchnikiem celników – kolaborantem. Pokonuje być może wewnętrzny opór, wstyd, wybiega przed tłum i wchodzi na drzewo… Czy Ty chcesz zobaczyć Jezusa? Czy masz w sobie takie pragnienie, jakie miał Zacheusz?
(6-minutowe rozmyślanie)
Punkt 2: Chciał się spotkać…
Zobacz teraz Jezusa, który zatrzymuje się pod drzewem i woła Zacheusza. Jezus nie chce go jedynie zobaczyć. Jezus chce się z nim spotkać. Nie zważa na to, kim Zacheusz jest, jaką ma opinię, z kim sympatyzuje… Jezus pragnie zatrzymać się w domu Zacheusza – w życiu Zacheusza, takim, jakie ono jest. Dlatego Zacheusz musi zejść ze swojego drzewa. Musi przestać być obserwatorem z wysoka i stać się uczestnikiem spotkania. W pewnym sensie musi zaryzykować wejście w nurt życia, które nie wiadomo do końca co przyniesie. A Ty? Czy masz w sobie tę odwagę, by zgodzić się na spotkanie z Jezusem w swoim życiu? Teraz?
(6-minutowe rozmyślanie)
Punkt 3: Jezus chce się zatrzymać w Twoim domu…
Wyobraź sobie, że jesteś Zacheuszem. Co jest Twoim osobistym drzewem, które pozwala Ci być obserwatorem z wysoka, ale uniemożliwia bycie uczestnikiem życia? Daje poczucie kontroli i bezpieczeństwa, ale skazuje na dystans i samotność? Co jest drzewem, które pozwala Ci co prawda zobaczyć Jezusa, ale utrudnia spotkanie z Nim?
Jak się czujesz zawołany przez Jezusa… zejdź ze swojego drzewa! Bo chcę się zatrzymać w Twoim życiu! Takim, jakie ono jest teraz.
(6-minutowe rozmyślanie)
- Rozmowa końcowa: porozmawiaj z Jezusem jak przyjaciel z przyjacielem o tym, co wydarzyło się na tej modlitwie.
(3-minutowe rozmyślanie)
- Ojcze nasz…
- Znak Krzyża św.
(Autorka rozważania: Żaneta Dera)
Silence Martina Scorsese
Wtorkowego wieczoru (7 lutego 2017 r.) oglądałem Silence Martina Scorsese w przedpremierowej edycji w kinie „Muranów”. Występ rozpoczął się o godzinie dwudziestej, sala była wypełniona po brzegi. W powietrzu wyczuwało się pewne napięcie, sugerujące poważne treści i oczekiwanie. Po wyjściu mroźny wiatr jakby zachęcał do dłuższego pozostania w atmosferze ciszy… i wsłuchania się w różne głosy wnętrza.
Silence jest opartą na japońskiej powieści historią dwóch jezuitów z Portugalii, którzy wybrali się do Japonii w poszukiwaniu ich religijnego mentora, który pracował tam jako misjonarz, a który według dochodzących wieści na temat jego wiary został odstępcą. – 300 000 katolików żyło w XVI wieku w Japonii, owoc właśnie owych jezuickich misji. W pewnym momencie jednak rozrastająca się społeczność wywołała u sprawujących lokalnie władzę przerażenie (dokładne tego przyczyny nie są wyjaśnione w filmie) i reżim zaczął tępić chrześcijaństwo, doprowadzając do brutalnych pogromów. Przed tymi prześladowaniami nie uchronili się także misjonarze, którzy zmuszeni przy pomocy tortur do publicznego wyrzeczenia się swej wiary, mieli być przykładem dla japońskich chrześcijan.
Silence – cisza, niesłyszenie Boga w obliczu cierpienia i prześladowania. Film jest filozoficznym esejem, który podąża śladami, badając je, tych i innych pytań: Jaki jest sens wiary, jeśli ona w ogóle nie lub tylko negatywnie wpływa na życie? Czy religia jest prawdą uniwersalną czy raczej dziedzictwem kultury narodu? Wiara jako prawda czy jako droga? Wśród tych „religijnych” pytań ukryte jest pytanie o religię w wymiarze społeczno-politycznym. Co takiego „niebezpiecznego” (słowo użyte przez Scorsese kilkakrotnie w dialogu „międzyreligijnym” w filmie) było w chrześcijaństwie, co przynosiło ze sobą do innych struktur społecznych? Kilkakrotnie musiałem robić łuk do innego filmu o jezuickich misjach – tym razem w Ameryce Łacińskiej…
Współczesnemu człowiekowi zmagania (walka) jezuitów z ich głęboko zakorzenionymi przekonaniami mogą wydawać się dziwne, co grozi filmowi ze strony niektórych widzów zagrożonych usuwaniem się spod stóp fundamentu, ale dla jezuitów ich religia jest czymś tak rzeczywistym, jak dla świeckich humanistów naszych czasów prawa człowieka – uniwersalne i nienaruszalne.
Z tego punktu widzenia Silence jest godny polecenia także post-religijnej publiczności: jako kawałek historii, ale także jako podróż w świat ludzkich przekonań i wartości. Dla garstki wiernych, którzy wytrwali w miastach świata Zachodu, Scorsese rzuca pytanie: czy w wierze chodzi o obiekt, czyli o coś prawdziwie rozpoznawalnego, co można nosić i chronić przy sobie jako skarb, o jedną ustaloną ścieżkę, czy też jedynie o nawigacyjną pomoc w podróży do jednego, osiągalnego różnymi drogami, celu.
Film wymaga niezwykłej uwagi oczu (wiele symbolicznych pociągnięć pędzlem kamery), uszu (gra dźwiękiem na różnych poziomach – łącznie z brzmieniem językowym – przenikająca głęboko w świat doznań emocjonalnych), umysłu (szukania i zrozumienia pytań i rozważań Reżysera) oraz całego ciała (warto zarejestrować przechodzące po skórze ciarki w niektórych momentach).
Na koniec trzy kwestie:
1) tytułu filmu nie przetłumaczyłbym przy pomocy polskiego słowa „milczenie” – sugeruje winę po stronie milczącego (odbieranego jako milczący). Pozostałbym przy pierwszym skojarzonym pojęciu w języku polskim („cisza”) w momencie usłyszenia tytułu Silence. Sądzę, że Scorsese maluje raczej sytuację bycia głuchym (trudności w usłyszeniu) na wielopostaciowy/wielowymiarowy głos Boga i uporczywego trwania tylko przy jednowymiarowości…
2) dziękuję bardzo środowiskom Gutekfilm.pl i Centrum JP2 za zaproszenie Wspólnoty Życia Chrześcijańskiego, którą przyszło mi reprezentować, na projekcję tego filmu…
3) bardzo zachęcam do obejrzenia Silence – oraz do przeprowadzenia później rozmowy (w grupie – może z zaproszonymi Gośćmi) wokół zawartych w tym obrazie ważnych tematów.
Boguslaw Spurgjasz
