Schemat Medytacji ignacjańskiej – 4 pory roku

6 marca 2012
fot. Andreas Dress / unsplash.com

4 PORY ROKU

Czas przygotowania (wiosna)

  1. Przygotowanie osobiste – przeczytanie tekstu (może być wcześniej)
  2. Przygotowanie bezpośrednie: uświadomienie sobie przed Kim staję i w jakim celu – miejsce medytacji, pozycja ciała, wyciszenie
  3. Modlitwa przygotowawcza: aby wszystkie moje zamiary, decyzje i czyny były skierowane w sposób czysty do służby i chwały Jego Boskiego Majestatu
  4. Wejście w treść medytacji:
    • powrót myślą do historii, która ma być przedmiotem medytacji
    • użycie wyobraźni: tworzenie klimatu modlitwy
  5. Prośba o łaskę, aby ta medytacja wydała owoc. Prosić o to czego chcę i pragnę od Pana Boga.

 


Czas medytacji właściwej (czas wzrostu i owocowania – lato)

  • smakowanie tekstu
  • troska o zrozumienie przez refleksję i rozum wspomagany wiarą
  • próba zobaczenia odkrytych prawd w konkrecie swojego życia – przyglądamy się swoim reakcjom, odczuciom, próba identyfikacji z biblijnymi postaciami, próba rozmowy z Mesjaszem
  • od medytacji do modlitwy, do przebywania w uświęcającej obecności Boga
  • zaangażowanie całego bogactwa naszego człowieczeństwa: pamięci, intelektu, woli, uczuć, zmysłów, wyobraźni
  • bez pośpiechu, nerwowości, chęci wyczerpania tematu, zatrzymać się tam, gdzie poczuję się pociągany wewnętrznie i trwać dopóki się nie nasycę

Medytację kończymy serdeczną rozmową z Jezusem, Bogiem Ojcem, Maryją – zależnie od tego, kto był w tej medytacji obecny.

Całość możemy zakończyć znaną modlitwą: Ojcze nasz, Zdrowaś Mario itp.


Czas refleksji (czas zbiorów – jesień)

  • refleksja od strony formy – znaleźć osobisty sposób medytacji
  • refleksja od strony treści – uchwycić i zachować owoce medytacji (robienie notatek)

 


Czas codzienności (czas korzystania z owoców – zima)

W codzienności czerpania z łask i owoców otrzymanych na medytacji