Pocieszyciel

15 kwietnia 2010
fot. J

Przygotowanie do medytacji

Z Katechizmu Kościoła Katolickiego:

687 „Tego, co Boskie, nie zna nikt, tylko Duch Boży” (1 Kor 2, 11). Teraz Jego Duch jest Tym, który objawia Boga, pozwala nam poznać Chrystusa, Słowo Boga, Jego żywe Słowo, ale nie wypowiada samego siebie. Ten, który „mówił przez proroków”, pozwala nam usłyszeć Słowo Ojca. Jego samego jednak nie słyszymy. Poznajemy Go, gdy objawia nam Słowo i czyni nas zdolnymi do przyjęcia Go w wierze. Duch Prawdy, który „odsłania” nam Chrystusa, nie mówi „od siebie” (J 16, 13). Takie prawdziwie Boskie wyniszczenie wyjaśnia, dlaczego Go „świat przyjąć nie może, ponieważ Go nie widzi ani nie zna” (J 14,17), podczas gdy znają Go wierzący w Chrystusa, ponieważ w nich przebywa.

688 Kościół, wspólnota żyjąca w wierze Apostołów, który tę wiarę przekazuje, jest miejscem naszego poznania Ducha Świętego:

– w Pismach, które On natchnął;
– w Tradycji, której zawsze aktualnymi świadkami są Ojcowie Kościoła;
– w Nauczycielskim Urzędzie Kościoła, któremu On asystuje;
– w liturgii sakramentalnej, w której przez jej słowa i symbole Duch Święty prowadzi nas do komunii z Chrystusem;
– w modlitwie, w której wstawia się za nami;
– w charyzmatach i urzędach, które budują Kościół;
– w znakach życia apostolskiego i misyjnego;
– w świadectwie świętych, w którym ukazuje swoją świętość i kontynuuje dzieło zbawienia.

Artykuł ks. Radosława Kimszy „Pocieszyciel” http://www.opoka.org.pl/biblioteka/M/MR/pocieszyciel.html

– Zanotować poruszenia: to co dla mnie w tych tekstach ważne.

1. Modlitwa przygotowawcza

Prosić Pana, aby wszystkie moje zamiary, decyzje i czyny skierowane były w sposób czysty do służby i chwały Jego Boskiego Majestatu.

2. Tekst do medytacji

Nikt nie może powiedzieć bez pomocy Ducha Świętego: „Panem jest Jezus”. Różne są dary łaski, lecz ten sam Duch; różne też są rodzaje posługiwania, ale jeden Pan; różne są wreszcie działania, lecz ten sam Bóg, sprawca wszystkiego we wszystkich. Wszystkim zaś objawia się Duch dla [wspólnego] dobra. Podobnie jak jedno jest ciało, choć składa się z wielu członków, a wszystkie członki ciała, mimo iż są liczne, stanowią jedno ciało, tak też jest i z Chrystusem. Wszyscyśmy bowiem w jednym Duchu zostali ochrzczeni, [aby stanowić] jedno Ciało: czy to Żydzi, czy Grecy, czy to niewolnicy, czy wolni. Wszyscyśmy też zostali napojeni jednym Duchem.

(II czytanie, Niedziela Zesłania Ducha Świętego 1 Kor 12,3b-7.12-13)

3. Obraz do medytacji

Przeniosę się w wyobraźni do wieczernika. miejsca, w którym Jezus przebywał z uczniami, modlił się za nich, umywał im nogi, karmił. Do którego przyszedł po swoim zmartwychwstaniu. Miejsca, które było ich ostoją w czasie próby, w lęku, w oczekiwaniu. Wreszcie do miejsca w którym uczniowie zostali napełnieni obecnością Ducha Świętego. Spróbuję wczuć się w atmosferę wieczernika i odnaleźć w nim i siebie.

4. Prośba o owoc medytacji

Abym stawała się/stawał się coraz bardziej otwarta/y na działanie Bożej Miłości.


5. Rozważanie

Pocieszająca obecność Ducha Świętego w moim życiu. Na pierwszy rzut oka trudno jest dostrzec, że On cały czas działa. Ale to On właśnie uzdalnia mnie do modlitwy, do szukania Prawdy, do miłości. To On posyła innych ludzi do mnie, gdy potrzebuję wsparcia. To on pozwala mi działać, znajdywać odpowiednie słowa, czynić dobro. Czy dostrzegam tą obecność Ducha Świetego w moim życiu. Jak to było w ostatnich dniach/tygodniach? Jak Go spotykałam/em? W jakich sytuacjach?  Jak On mnie pocieszał?

Duch objawia się wszystkim dla wspólnego dobra. Duch Święty jest posłany do wszystkich. Działa we wspólnocie. Owocem jego działania jest wspólne dobro. Jest to zarówno pociecha jaką daje On konkretnym osobom, także mnie: miłość, radość, pokój, cierpliwość, uprzejmość, dobroć, wierność, łagodność, opanowanie.(Gal 5,22-23a). Wspaniałym owocem jest też jedność. Jakie owoce Duch daje w moim życiu? Jakie pragnienia wzbudza? Czy te owoce służą nie tylko mi, ale też wspólnemu dobru? Czy widzę, że Duch święty działa nie tylko dla mnie, ale i przeze mnie?


6. Rozmowa końcowa

W rozmowie końcowej porozmawiaj z Panem o tym, co było do ciebie ważne podczas tej medytacji. Możesz podziękować za łaski, które dostrzegasz, podzielić się pragnieniami.

Na koniec możesz odmówić modlitwę „Chwała Duchowi Świętemu”:

Chwała Tobie, Panie potężny,
Duchu Pocieszycielu,
szczodry rozdawco wszelkiego dobra.
Tyś równy Ojcu i Synowi.
Tobie chwała i cześć najwyższa.

Ty jesteś światłością i nosicielem światłości.
Tyś jest dobrocią i źródłem wszelkiej dobroci.
Tyś jest duchem, który posyła proroków
i wzbudza apostołów.
Ty dajesz zwycięstwo męczennikom
i moc wyznawcom.

Ty czynisz mądrymi tych, którzy szukają.
Ty kierujesz tymi, którzy błądzą.
Ty pocieszasz smutnych i umacniasz słabych.
Ty opatrujesz poranionych,
podnosisz upadłych i dajesz odwagę lękliwym.
Ty uspokajasz porywczych,
łagodzisz serca twarde,
umacniasz wiernych i zachowujesz wierzących.

Prosimy Cię, Duchu Pocieszycielu,
zstąp do świątyni naszych serc,
jak zstąpiłeś do górnej komnaty
– Świadku świętej Wieczerzy!
Ożyw nas Twoimi dobroczynnymi darami,
rozpal nasze serca ogniem Twojej miłości,
przynieś nam dar mądrości wiecznej,
a Twoja światłość ogromna
niech oczyści nasze serca…
Duchu Święty, przyjdź modlić się w nas!
Przyjdź i módl się z nami!


O medytacji

Schemat medytacji